Im/permanence

Jörg Bräuer

EN With Im/permanence, his new series, Jörg Bräuer opens up to the philosophical question of continuous change over time. Impermanence is a philosophical concept addressed by various religions and philosophies. In Eastern philosophy, it is present for its role in the three Buddhist foundations of existence. Jörg Bräuer raises the question of how much he can influence his inner time by changing his perception, including a feeling of infinity that transcends human life. He uses the camera as a tool to frame a particular moment in time and make it permanent. According to Heidegger, existence requires both the real and the abstract to be complete. In this regard, Jörg complements the duality of his realities with poetic texts drawn from his impressions.

FR Avec Im/permanence, sa nouvelle série, Jörg Bräuer s’ouvre à la question philosophique du changement continu dans le temps. L’impermanence est un concept philosophique abordé par diverses religions et philosophies. Dans la philosophie orientale, elle est présente pour son rôle dans les trois fondements bouddhistes de l’existence. Jörg Bräuer soulève la question de savoir dans quelle mesure il peut influencer son temps intérieur en changeant sa perception, y compris un sentiment d’infini qui transcende la vie humaine. Il utilise la caméra comme un instrument pour cadrer un moment particulier dans le temps et le rendre permanent. Selon Heidegger, l’existence a besoin à la fois de la réalité et de l’abstrait pour être complète. À cet égard, Jörg complète la dualité de ses réalités par des textes poétiques tirés de ses impressions.

NL Met Im/permanence, zijn nieuwe serie, opent Jörg Bräuer zich voor de filosofische vraag naar de voortdurende verandering in de tijd. Impermanentie is een filosofisch concept dat door verschillende religies en filosofieën wordt behandeld. In de oosterse filosofie is het aanwezig vanwege de rol die het speelt in de drie boeddhistische fundamenten van het bestaan. Jörg Bräuer stelt de vraag in hoeverre hij zijn innerlijke tijd kan beïnvloeden door zijn perceptie te veranderen, inclusief een gevoel van oneindigheid dat de menselijke leven overstijgt. Hij gebruikt de camera als een instrument om een bijzonder moment in de tijd te kaderen en het permanent te maken. Volgens Heidegger heeft het bestaan zowel de realiteit als het abstracte nodig om compleet te zijn. In dit opzicht aanvult Jörg de dualiteit van zijn realiteiten met poëtische teksten die voortkomen uit zijn indrukken.

Frédérick Mouraux Gallery
Rivoli #27
Chaussée de Waterloo 690
1180 Brussels

https://www.frederickmourauxgallery.com/
Open: Thursday - Friday - 11am - 6pm
Saturday - 2pm - 6pm
and by appointment

Journal Brut

Albert Pepermans

EN About ten years ago, Albert Pepermans began using photography in an unconventional way, far from that of a classic photographer. The ongoing series Journal Brut started in 2013, born from another unorthodox approach to photography. The title is taken from the stories, an experimental journal, of the same name by writer Ivo Michiels. Albert Pepermans starts with clichés that he captures, mainly of ordinary things he sees during travels, whether near or far: for example, the airplane screen on the passenger seat in front of him. He often chooses a fragment of a photo, which he then transposes into black and white. The photos are printed on Plexiglas, and a rudimentarily painted canvas with acrylic paint is applied beneath this transparent support. He uses different shades for each work in the form of monochrome. The paint on the canvas charges the work with varied colors and energies. Together, the images form an experimental journal: spontaneous, raw, and unpolished, but not without control, and meticulously crafted..

FR Il y a environ dix ans, Albert Pepermans a commencé à utiliser la photographie d’une manière non conventionnelle, loin de celle d’un photographe classique. La série en cours Journal Brut a débuté en 2013, née d’une autre approche peu orthodoxe de la photographie. Le titre est tiré des histoires, un journal expérimental, du même nom de l’écrivain Ivo Michiels. Albert Pepermans part de clichés qu’il capture, principalement des choses banales qu’il voit lors de voyages plus ou moins lointains : l’écran de l’avion sur le siège passager devant lui, par exemple. Il choisit souvent un fragment d’une photo, qu’il transpose ensuite en noir et blanc. Les photos sont imprimées sur du Plexiglas, et une toile peinte de manière rudimentaire avec de la peinture acrylique est appliquée sous ce support transparent. Il utilise des teintes différentes pour chaque œuvre sous forme de monochrome. La peinture sur la toile charge l’œuvre de couleur et d’énergies variées. Ensemble, les images forment un journal expérimental : spontané, brut et cru, mais pas sans contrôle, et minutieusement élaboré.

NL Ongeveer tien jaar geleden begon Albert Pepermans fotografie op een onconventionele manier te gebruiken, ver weg van die van een klassieke fotograaf. De lopende serie Journal Brut begon in 2013, geboren uit een andere onorthodoxe benadering van fotografie. De titel is ontleend aan de verhalen, een experimenteel dagboek, met dezelfde naam van schrijver Ivo Michiels. Albert Pepermans vertrekt vanuit clichés die hij vastlegt, voornamelijk van alledaagse dingen die hij ziet tijdens reizen, dichtbij of ver weg: bijvoorbeeld het scherm van het vliegtuig op de stoel voor hem. Hij kiest vaak een fragment van een foto, dat hij vervolgens omzet in zwart-wit. De foto's worden afgedrukt op Plexiglas, en een rudimentair beschilderd doek met acrylverf wordt onder deze transparante drager aangebracht. Hij gebruikt verschillende tinten voor elk werk in de vorm van monochroom. De verf op het doek laadt het werk met verschillende kleuren en energieën. Samen vormen de beelden een experimenteel dagboek: spontaan, ruw en ongepolijst, maar niet zonder controle, en zorgvuldig uitgewerkt.

Schönfeld Gallery
Rivoli #21
Chaussée de Waterloo 690
1050 Brussels

https://www.schonfeldgallery.com/
Open: Thursday to Saturday - 1pm - 6pm

Thorsten Brinkmann & Sara Imloul in dialogue with Elina Brotherus.

EN The exhibition will be a presentation of two artists represented by the gallery, Thorsten Brinkmann and Sara Imloul, and each artist will present their works in dialogue with certain works by Elina Brotherus.

FR L’exposition sera une présentation de deux artistes représentés par la galerie, Thorsten Brinkmann et Sara Imloul, et chaque artiste présentera ses œuvres en dialogue avec certaines œuvres d’Elina Brotherus.

NL De tentoonstelling zal een presentatie zijn van twee door de galerie vertegenwoordigde kunstenaars, Thorsten Brinkmann en Sara Imloul, en elke kunstenaar zal zijn werken presenteren in dialoog met bepaalde werken van Elina Brotherus.

Hopstreet Gallery
Rue Saint-Georges 109
1050 Brussels

https://www.hopstreet.be/
Open: Thursday to Saturday - 1pm - 6pm

Denis Brihat & Danielle Kwaaitaal: Dialogue

EN This presentation explores the intriguing interaction between two artists, Denis Brihat and Danielle Kwaaitaal, who share a deep understanding of the meaning embedded in their subjects, all captured through the lens of a camera. Although the final works may appear deceptively simple, they are actually the product of thorough research on both the subject and innovative techniques, allowing the artists to navigate the boundaries of artistic possibilities. A common thread that unites Brihat and Kwaaitaal is their unwavering patience. This commitment to dedicating time and effort to their art pushes them into uncharted territories, enriching their creative productions.

FR Cette présentation explore l’intrigante interaction entre deux artistes, Denis Brihat et Danielle Kwaaitaal, qui partagent une compréhension profonde de la signification intégrée dans leurs sujets, tous capturés à travers l’objectif de la caméra. Bien que les œuvres finales puissent paraître trompeusement simples, elles sont en réalité le produit d’une recherche approfondie sur à la fois le sujet et les techniques innovantes, permettant aux artistes de naviguer aux limites des possibilités artistiques. Un fil conducteur qui unit Brihat et Kwaaitaal est leur patience inébranlable. Cet engagement à consacrer du temps et des efforts à leur art les pousse vers des territoires inexplorés, enrichissant leurs productions créatives.

NL Deze presentatie verkent de intrigerende interactie tussen twee kunstenaars, Denis Brihat en Danielle Kwaaitaal, die een diep begrip delen van de betekenis die vervat zit in hun onderwerpen, allemaal vastgelegd door de lens van een camera. Hoewel de uiteindelijke werken bedrieglijk eenvoudig kunnen lijken, zijn ze in werkelijkheid het resultaat van grondig onderzoek naar zowel het onderwerp als innovatieve technieken, waardoor de kunstenaars zich kunnen bewegen aan de grenzen van de artistieke mogelijkheden. Een rode draad die Brihat en Kwaaitaal verbindt, is hun onverzettelijke geduld. Deze toewijding om tijd en moeite aan hun kunst te wijden, drijft hen naar onbekend terrein en verrijkt hun creatieve producties.

Michèle Schoonjans Gallery
Rivoli #26
Chaussée de Waterloo 690
1180 Brussels

https://micheleschoonjansgallery.be/
Open: Thursday - Saturday - 12pm - 6pm

Human after all

Hélène Petite et Yuna Mathieu-Chovet

EN Hélène Petite and Yuna Mathieu-Chovet consider analog photography as a material and are interested in its dual status as both a physical object and a representation. There is no photography without an observer. Yet, both, each in her own way, call for a photography in which the human, the witness, is strikingly absent, or at least seems to have dissolved into the object, into the very process—the process of nature being photographed, the ongoing natural process. They thus express a particular attraction to a world where humans are no longer at the center, a world where, despite everything, humans remain human.

FR Hélène Petite et Yuna Mathieu-Chovet considèrent la photographie argentique comme une matière et s’intéressent à son double statut d’objet matériel et de représentation. Il n’y a pas de photographie sans observateur. Pourtant, toutes deux, chacune à sa manière, appellent à une photographie dans laquelle l’humain, le témoin, est frappé par son absence, ou du moins semble s’être dissous dans son objet, dans le processus même, celui de la nature photographiée, du processus naturel en cours. Elles témoignent ainsi d’une attirance particulière pour un monde où l’humain n’est plus au centre, un monde où, malgré tout, l’humain reste humain.

NL Hélène Petite en Yuna Mathieu-Chovet beschouwen analoge fotografie als een materie en zijn geïnteresseerd in de dubbele status ervan als zowel een fysiek object als een representatie. Er is geen fotografie zonder waarnemer. Toch roepen beiden, ieder op haar eigen manier, op tot een fotografie waarin de mens, de getuige, opvalt door zijn afwezigheid, of tenminste lijkt te zijn opgelost in het object, in het proces zelf—het proces van de gefotografeerde natuur, het natuurlijke proces dat gaande is. Zo tonen ze een bijzondere aantrekkingskracht voor een wereld waarin de mens niet langer centraal staat, een wereld waarin de mens, ondanks alles, mens blijft.

Plagiarama ASBL
Rivoli #24
Chaussée de Waterloo 690
1050 Brussels

https://plagiarama.com/
Open: Thursday to Saturday - 2pm - 5pm
and by appointment

Innervisions

Deni Horvatić, Peter Puklus & Merette Uiterwaal

EN This exhibition brings together three photographers with different geographical, social, and artistic backgrounds, each having developed a very specific creative style based on their personal experiences and reflections on life. They have never met in person, and their works have never been exhibited together. The exhibition will create an intimate trialogue between them, where their voices can be heard individually, but will also interact with one another to stimulate the viewer's visual and intellectual interest.

FR Cette exposition rassemble trois artistes photographes aux parcours géographiques, sociaux et artistiques différents, chacun ayant développé un style créatif très spécifique, basé sur ses expériences personnelles et ses réflexions sur la vie. Ils ne se sont jamais rencontrés en personne, et leurs œuvres n’ont jamais été présentées ensemble. L’exposition installera un trialogue intime entre eux, où leurs voix pourront être entendues individuellement, mais interagiront également les unes avec les autres, pour stimuler l’intérêt visuel et intellectuel du spectateur.

NL Deze tentoonstelling brengt drie fotografen samen met verschillende geografische, sociale en artistieke achtergronden. Elk van hen heeft een zeer specifieke creatieve stijl ontwikkeld, gebaseerd op hun persoonlijke ervaringen en reflecties over het leven. Ze hebben elkaar nooit persoonlijk ontmoet en hun werken zijn nog nooit samen tentoongesteld. De tentoonstelling zal een intieme trialoog tussen hen creëren, waarbij hun stemmen individueel gehoord kunnen worden, maar ook met elkaar zullen interageren om de visuele en intellectuele interesse van de toeschouwer te prikkelen.

KlotzShows
Chaussée de Waterloo 690
1180 Brussels

https://www.klotzshows.com/
Open: Friday - Saturday - 2pm - 6pm
Sunday 12th of January - 2pm -7pm

Le Chant de l’Ours/The Song of the Bear - A Soft Symbiosis

France Dubois et Susanne Roewer

EN For the upcoming exhibition, we are combining the work of two artists: France Dubois and Susanne Roewer. In her photo series titled The Bear's Song, France Dubois tells the mysterious and transcendent encounter of two women with the forces of nature in a dark forest. Susanne Roewer's sculptural work, titled Symbiosis, combines natural stone (magma dating back more than 2,000 years) and glass. The series of works from these two artists will be brought together for the first time. They will take us on a journey through space and time, confronting strength and fragility, darkness and light, in a continuous search for personal and material identity.

FR Pour l’exposition à venir, nous combinons le travail de deux artistes : France Dubois et Susanne Roewer. Dans sa série de photos intitulée Le Chant de l’Ours, France Dubois raconte la rencontre mystérieuse et transcendante de deux femmes avec les forces de la nature dans une forêt sombre. L’œuvre sculpturale de Susanne Roewer intitulée Symbiosis combine la pierre naturelle (magma datant de plus de 2 000 ans) et le verre.Les séries d’œuvres de ces deux artistes seront réunies pour la première fois. Elles nous emmèneront dans un voyage à travers l’espace et
le temps, confrontant la force et la fragilité, l’obscurité et la lumière, dans une recherche permanente de l’identité personnelle et matérielle.

NL Voor de aankomende tentoonstelling combineren we het werk van twee kunstenaars: France Dubois en Susanne Roewer. In haar fotoserie getiteld Het Lied van de Beer, vertelt France Dubois over de mysterieuze en transcendente ontmoeting van twee vrouwen met de krachten van de natuur in een donker bos. Het sculpturale werk van Susanne Roewer, getiteld Symbiose, combineert natuursteen (magma van meer dan 2.000 jaar oud) en glas. De series van werken van deze twee kunstenaars zullen voor het eerst samen worden gebracht. Ze nemen ons mee op een reis door ruimte en tijd, waarbij kracht en kwetsbaarheid, duisternis en licht worden geconfronteerd, in een voortdurende zoektocht naar persoonlijke en materiële identiteit.

Berlin Brussels Art projects
Rivoli #43
Chaussée de Waterloo 690
1180 Brussels

https://bbap.art/
Open: Thursday to Saturday - 2pm - 6pm
Sunday 12th of January & Sunday 9th of February - 2pm - 6pm

Wolf

Frederik Buyckx

EN "Once upon a time, we all lived close to nature. But nowadays, it seems that we have lost touch with it. We feel at home in our concrete jungle, but we have lost the understanding of what was once our natural habitat, not so long ago. Once in true nature, we are like a lost sheep, vulnerable and frightened. Over the last decade, I have spent long periods in the mountains with people still living in close proximity to nature. Far from our overly comfortable society, where everything is within reach and where we have everything under control. In search of answers and inner peace, I gave up all material comforts. I wanted to feel nature again in every possible way and experience the strength of its elements. Putting yourself in the most uncomfortable situation forces you to use all your senses to the fullest. WOLF is a quest for freedom and an inquiry into my own affinity with nature. What does a connection to nature mean? And what if freedom, rather than luxury, was at the heart of people’s lives?"
— Frederik Buyckx

FR «Il était une fois, nous vivions tous près de la nature. Mais de nos jours, il semble que nous ayons perdu le contact avec elle. Nous nous sentons chez nous dans notre jungle de béton, mais nous avons perdu la compréhension de ce qui était autrefois notre habitat naturel, il n’y a pas
si longtemps. Une fois dans la véritable nature, nous sommes comme une brebis égarée, vulnérables et effrayés. Au cours de la dernière décennie, j’ai passé de longues périodes dans les montagnes avec des personnes vivant encore en étroite proximité avec la nature. Loin de notre société trop confortable où tout est à portée de main et où nous avons tout sous contrôle. À la recherche de réponses et de paix intérieure, j’ai abandonné tous les conforts matériels. Je voulais ressentir la nature à nouveau de toutes les manières possibles et expérimenter la force de ses éléments. Se mettre dans la situation la plus inconfortable vous oblige à utiliser tous vos sens au maximum. WOLF est une quête de liberté et une enquête sur ma propre affinité avec la nature. Que signifie un lien avec la nature ? Et si la liberté, plutôt que le luxe, était au cœur de la vie des gens ?» - Frederik Buyckx

NL "Er was eens, wij leefden allemaal dicht bij de natuur. Maar tegenwoordig lijkt het erop dat we het contact ermee verloren zijn. We voelen ons thuis in onze betonnen jungle, maar we hebben het begrip verloren van wat ooit ons natuurlijke leefgebied was, nog niet zo lang geleden. Eenmaal in de echte natuur zijn we als een verloren schaap, kwetsbaar en bang. In het afgelopen decennium heb ik lange periodes doorgebracht in de bergen met mensen die nog steeds dicht bij de natuur leven. Ver weg van onze te comfortabele samenleving, waar alles binnen handbereik is en waar we alles onder controle hebben. Op zoek naar antwoorden en innerlijke rust, heb ik alle materiële gemakken opgegeven. Ik wilde de natuur opnieuw op alle mogelijke manieren voelen en de kracht van haar elementen ervaren. Jezelf in de meest oncomfortabele situatie plaatsen, dwingt je om al je zintuigen optimaal te gebruiken. WOLF is een zoektocht naar vrijheid en een onderzoek naar mijn eigen affiniteit met de natuur. Wat betekent een verbinding met de natuur? En wat als vrijheid, in plaats van luxe, het hart van het leven van mensen was?"
— Frederik Buyckx

Nationale 8 Gallery
Chaussée de Waterloo 690
1050 Brussels

https://www.nationale8gallery.be/
Open: Thursday to Saturday - 2pm - 6pm

Joël Denot

EN The photographs of Joël Denot escape both the gaze and classification. They are neither figurative nor abstract, rendering the very notion of the image uncertain. And while they emerge from a purely photographic act, they simultaneously align with a pictorial way of thinking. Above all, they are matter, form, and color. They go beyond the image. What do we see? Colored surfaces floating in space, framing each other and casting overlapping colored shadows: orange, then pale pink, then blue, then bright pink; red, then green, then pink, then bluish-gray. A succession of planes floating in the colored space that surrounds them. And also, after a moment, in a corner, if you look closely, another form appears—that of a body, either emerging or disappearing. Once again, eluding the gaze. The body of the artist at work, within the work, thus recovering the photographic trace that the rest of the image seems to forget, blending pictorial and photographic gestures through the figure of this body that becomes visible, as if molded into the color.

FR Les photographies de Joël Denot échappent au regard comme à la classification. Elles ne sont ni figuratives ni abstraites, rendant indécise la notion même d’image. Et tout en relevant d’un geste purement photographique,elles s’inscrivent simultanément dans une pensée picturale. Elles sont avant tout matière, forme et couleur.Elles sont au-delà de l’image. Qu’y voit-on ? Des surfaces colorées flottant dans le vide, s’encadrant les unes dans les autres et projetant des ombres de couleur qui se superposent : orange puis rose pâle puis bleu puis rose vif ; rouge puis vert puis rose puis gris-bleu. Une succession de plans flottant dans le vide coloré qui les entoure. Avec aussi, au bout d’un moment, dans un coin, si l’on regarde bien, une forme autre, celle d’un corps en train d’apparaitre. Ou de disparaitre. Échappant au regard là encore. Corps de l’artiste qui se met à l’œuvre, dans l’œuvre, retrouvant ainsi la trace photographique que le reste de l’image ferait oublier, articulant geste pictural et geste photographique au travers de la figure de ce corps qui transparait, comme coulé dans la couleur.

NLDe foto’s van Joël Denot ontsnappen zowel aan het oog als aan classificatie. Ze zijn noch figuratief, noch abstract, waardoor het begrip beeld zelf onzeker wordt. En hoewel ze voortkomen uit een puur fotografische handeling, sluiten ze tegelijkertijd aan bij een schilderkundige gedachte. Bovenal zijn ze materie, vorm en kleur. Ze gaan verder dan het beeld. Wat zien we? Gekleurde oppervlakken zwevend in de leegte, die elkaar omlijsten en gekleurde schaduwen werpen die zich overlappen: oranje, dan lichtroze, dan blauw, dan felroze; rood, dan groen, dan roze, dan blauwgrijs. Een opeenvolging van vlakken die zweven in de gekleurde ruimte die hen omringt. En ook, na een tijdje, in een hoek, als je goed kijkt, verschijnt een andere vorm: die van een lichaam dat opduikt. Of verdwijnt. Wederom ontsnappend aan het oog. Het lichaam van de kunstenaar aan het werk, in het werk, dat zo de fotografische afdruk terugvindt die de rest van het beeld lijkt te vergeten, en schilderkunstige en fotografische handelingen samenbrengt door middel van de figuur van dit lichaam dat zichtbaar wordt, als gegoten in de kleur.

Modesti Perdriolle Gallery
Rue Saint-Georges 27
1050 Brussels

https://www.modestiperdriolle.com/
Open: Wednesday to Friday - 2pm - 6pm
Saturday - 11am - 6pm

Pierre Molinier et le surréalisme

pierre molinier

EN "Pierre Molinier left behind a vast collection of photographs, paintings, fetish objects, drawings, graphic works, poems, and correspondence. The room that served both as a bedroom and studio contained the accessories so well known in the photographs: a bar stool, a patterned screen, a bed covered in velvet, sophisticated masks, life-sized dolls, leather corsets, black fishnet and silk stockings, and countless pairs of black high-heeled shoes. The surviving photographs and fetish objects now seem somewhat amorphous, confronted with questions such as 'What is this?' and 'What are the sources of these apparently subversive photographic evidence?' - Wayne Baerwaldt in Pierre Molinier, Plug In Editions, Winnipeg / Smart Art Press, Santa Monica."

FR « Pierre Molinier a laissé derrière lui une vaste collection de photographies, de peintures, d’objets fétiches, de dessins, d’œuvres graphiques, de poèmes et de correspondances. La pièce qui servait à la fois de chambre à coucher et de studio contenait les accessoires si bien connus dans les photographies : le tabouret de bar, un paravent à motifs, un lit recouvert de velours, des masques sophistiqués, des poupées grandeur nature, des corsets en cuir, des bas en résille noire et en soie, et d’innombrables chaussures à talons hauts noires. Les photographies et objets fétiches survivants semblent désormais quelque peu amorphes, confrontés à des questions telles que « qu’est-ce que c’est ? » et « quelles sont les sources de ces preuves photographiques apparemment subversives ? » - Wayne Baerwaldt dans Pierre Molinier, plug in éditions, Winnipeg / Smart art press, Santa Monica.

NL "Pierre Molinier heeft een grote verzameling fotografieën, schilderijen, fetisjobjecten, tekeningen, grafische werken, gedichten en correspondentie achtergelaten. De kamer die zowel als slaapkamer als studio diende, bevatte de accessoires die zo goed bekend zijn in de foto's: een barkruk, een scherm met patronen, een bed bedekt met fluweel, verfijnde maskers, levensgrote poppen, leren korsetten, zwarte netkousen en zijde, en ontelbare paren zwarte hoge hakken. De overgebleven foto's en fetisjobjecten lijken nu enigszins amorf, geconfronteerd met vragen zoals 'Wat is dit?' en 'Wat zijn de bronnen van deze schijnbaar subversieve fotografische bewijs?' - Wayne Baerwaldt in Pierre Molinier, Plug In Editions, Winnipeg / Smart Art Press, Santa Monica."

Galerie Christophe Gaillard
Quai du Commerce 50
1000 Brussels

https://galeriegaillard.com
Open: Wednesday to Saturday - 12pm - 6pm

Unloadingoverdrive

François Bellabas

EN Technophile and engineer at heart, François Bellabas examines the image as data, enjoying playing with the different levels of reality produced by and derived from the photographic medium. Since 2016, he has been photographing and scanning California, creating and building a vast database cataloging thousands of files, an accumulation that reflects both a deep fascination and a widely shared sense of anxiety that California evokes. He uses the computer as an object and a system of thought to question the visual culture extensively spread by a Californian imaginary shaped by photography, cinema, and video games.

FR Technophile, ingénieur dans l’âme, François Bellabas interroge l’image comme donnée, il aime jouer avec les différents niveaux de réalité produits par et issus du médium photographique. Depuis 2016, il photographie et scanne la Californie, créant et alimentant une vaste base de données recensant des milliers de fichiers, une accumulation qui témoigne aussi bien de la profonde fascination que du sentiment d’inquiétude, largement partagés, que suscite la Californie. Il utilise l’ordinateur comme objet et système de pensée pour interroger la culture visuelle amplement diffusée d’un imaginaire californien façonné par la photographie, le cinéma et le jeu vidéo.

NL Technofiel en ingenieur in hart en nieren, François Bellabas onderzoekt het beeld als data, en hij houdt ervan om te spelen met de verschillende niveaus van realiteit die door en voortgekomen uit het fotografische medium worden geproduceerd. Sinds 2016 fotografeert en scant hij Californië, waarbij hij een enorme database creëert en uitbreidt, waarin duizenden bestanden worden opgenomen. Deze accumulatie getuigt zowel van een diepe fascinatie als van een wijdverspreid gevoel van bezorgdheid dat Californië oproept. Hij gebruikt de computer als object en denksysteem om de visuele cultuur te onderzoeken die uitgebreid wordt verspreid door een Californische verbeelding, gevormd door fotografie, film en videogames.

CONTRETYPE
Cité Fontainas 4A
1060 Brussels

www.contretype.org
Open: from Wednesday to Friday - 12pm - 6pm
Saturday - Sunday - 1pm - 6pm

Eikoh Hosoe & Bertrand Hugues

EN Following his encounter with the charismatic Butoh theater creator Tatsumi Hijikata, Eikoh Hosoe gained recognition as early as 1961 for his beautifully crafted book Man and Woman, which transcends the art of eroticism through its graphic theatricality. Then in 1963, Hosoe created the album Barakei – Killed by Roses with Yukio Mishima, featuring the provocative author, and this work catapulted the photographer to international fame. Bertrand Hugues is an artist who uses photography, at a precise moment in his work, not as an end in itself but as a means of questioning what it means to see. Defying the laws of nature, the artist also plays with those of photography. Thus, what he accomplishes in his studio, using his photographic camera and the Hybrids he has created there, methodically challenges the common ways of seeing.

FR Suite à sa rencontre avec le charismatique créateur du théâtre Butoh Tatsumi Hijikata, Eikoh Hosoe est remarqué dès 1961 pour son livre superbement réalisé – Man and Woman – qui transcende l’art de l’érotisme par sa théâtralisation graphique. Puis en 1963, Hosoe crée avec Yukio Mishima l’album Barakei – Killed by Roses, qui met en scène le sulfureux auteur, et élève le photographe à une notoriété internationale fulgurante.  Bertrand Hugues est un artiste qui se sert de la photographie, à un moment précis de son travail, non comme une fin en soi mais tel un moyen à une interrogation en actes sur ce que voir veut dire. Déjouant les lois de la nature, l’artiste s’amuse aussi de celle de la photographie. Ainsi, ce qu’il accomplit dans son atelier, au moyen de sa chambre photographique, à partir des Hybrides qu’il y a engendrés, vient méthodiquement mettre à mal les modalités communes de notre vision.

NL Na zijn ontmoeting met de charismatische oprichter van het Butoh-theater Tatsumi Hijikata, werd Eikoh Hosoe al in 1961 opgemerkt voor zijn prachtig vervaardigde boek Man and Woman, dat de kunst van het erotisme overstijgt door zijn grafische theatraliteit. In 1963 creëerde Hosoe vervolgens met Yukio Mishima het album Barakei – Killed by Roses, waarin de provocerende auteur centraal staat, en dat de fotograaf snel internationale bekendheid opleverde. Bertrand Hugues is een kunstenaar die fotografie gebruikt, op een specifiek moment in zijn werk, niet als doel op zich, maar als een middel om te onderzoeken wat het betekent om te zien. Door de natuurwetten te tarten, speelt de kunstenaar ook met de wetten van de fotografie. Zo ondermijnt wat hij in zijn atelier bereikt, met behulp van zijn fotografische camera en de Hybrides die hij daar heeft gecreëerd, methodisch de gemeenschappelijke manieren van kijken.

Galerie Eric Mouchet
Avenue Van Volxem 333
1190 Brussels

https://www.ericmouchet.com/
Open: Thursday - Saturday - 1pm - 7pm

NON TECHNOLOGICAL DEVICES

Chloé Azzopardi

EN The "Non-technological devices" are composite tools made from natural elements gathered and assembled to mimic the technological devices that populate our daily lives. Between rudimentary productions and science fiction creations, these objects are both extensions of the body and obstacles. Combined with invented artifacts whose use remains to be discovered, they together create a fictional universe that acts as a mirror to our fantasies of the future. With this project, the artist aims to create new desires, generating images that can serve as resources for our imaginations.

FR Les « Non technological devices » sont des outils composites fabriqués à partir d’éléments naturels glanés, assemblés pour imiter les dispositifs technologiques qui peuplent notre quotidien. Entre productions rudimentaires et créations de science-fiction, ces objets sont autant des prolongements des corps que des entraves. Associés à des artefacts inventés dont l’usage reste à découvrir, ils créent ensemble un univers fictif qui fonctionne comme un miroir tendu à nos fantasmes du futur. Avec ce projet, l’artiste souhaite créer de nouveaux désirs, générer des images qui peuvent être des ressources pour nos imaginaires.

NL De "Non Technological Devices" zijn samengestelde gereedschappen, gemaakt van verzamelde natuurlijke elementen en geassembleerd om de technologische apparaten te imiteren die ons dagelijks leven vullen. Tussen rudimentaire creaties en sciencefictionontwerpen zijn deze objecten zowel verlengstukken van het lichaam als belemmeringen. Gecombineerd met uitgevonden artefacten waarvan het gebruik nog ontdekt moet worden, creëren ze samen een fictief universum dat fungeert als een spiegel voor onze fantasieën over de toekomst. Met dit project wil de kunstenaar nieuwe verlangens creëren en beelden genereren die bronnen kunnen zijn voor onze verbeelding.

L’Enfant Sauvage
Rue de l'Enseignement 23
1000 Bruxelles

www.enfantsauvagebxl.com
Open Friday to Sunday : 2:30pm - 7pm

Voice & Red Line

Jaeuk Lee & Jungjin Lee

EN With the exhibition by Jungjin Lee, titled VOICE, the images originally made in deserts, mountains, oceans, and plains should be considered as metaphors, a form of meditation. Jungjin Lee does not represent landscapes or nature. Landscapes allow her to see her inner self, and her goal is to create images of what she feels there: the eternal feeling of being open and present in the world. With the exhibition by Jaeuk Lee, titled RED LINE, his photographic practice differs from journalistic photography, which captures the scene of history, and from archive-based work, which reconstructs historical documents produced in the past in the present. It seems that the artist is not trying to clearly show history but to confront the enigma of the invisibility of history through photography.

FR Avec l’exposition de Jungjin Lee, intitulée VOICE, les images faites à l’origine dans les déserts, les montagnes, les océans et les plaines, doivent être considérées comme des métaphores, une forme de méditation. Jungjin Lee ne représente pas des paysages ou la nature. Les paysages lui permettent de voir son moi intérieur, et son but est de faire des images de ce qu’elle y ressent : le sentiment éternel d’être ouvert et présent au monde. Avec l’exposition de Jaeuk Lee, intitulée RED LINE, où sa pratique photographique diffère de la photographie journalistique, qui capture la scène de l’histoire, et du travail basé sur les archives, qui reconstruit dans le présent des documents historiques produits dans le passé. Il semble que l’artiste n’essaie pas de montrer clairement l’histoire, mais d’affronter l’énigme de l’invisibilité de l’histoire par le biais de la photographie.

NL Met de tentoonstelling van Jungjin Lee, getiteld VOICE, moeten de beelden die oorspronkelijk in woestijnen, bergen, oceanen en vlaktes zijn gemaakt, worden beschouwd als metaforen, een vorm van meditatie. Jungjin Lee vertegenwoordigt geen landschappen of de natuur. Landschappen stellen haar in staat om haar innerlijke zelf te zien, en haar doel is om beelden te maken van wat ze daar voelt: het eeuwige gevoel van open en aanwezig zijn in de wereld. Met de tentoonstelling van Jaeuk Lee, getiteld RED LINE, verschilt zijn fotografische praktijk van journalistieke fotografie, die het tafereel van de geschiedenis vastlegt, en van archiefgebaseerd werk, dat historische documenten die in het verleden zijn geproduceerd in het heden reconstruert. Het lijkt erop dat de kunstenaar niet probeert om geschiedenis duidelijk te tonen, maar om de enigma van de onzichtbaarheid van de geschiedenis door middel van fotografie onder ogen te zien.

Lee Bauwens Gallery
Rue du Charme 36
1190 Brussels

https://www.leebauwens.com/
Open: Thursday to Saturday - 2pm - 6pm
and on appointment

Miroir d’une époque : les portraits de Norbert Ghisoland

EN At the beginning of the 20th century, Norbert Ghisoland opened a photography studio in Frameries, in the Borinage, and worked in a chamber under a skylight, using natural light. Under his attentive and tender gaze, a whole people parades. Alone or in groups, tens of thousands of people pass in front of his lens: bourgeois, miners, soldiers, religious figures, athletes, people of all ages, and sometimes dogs. Norbert directs the poses, whether for a full-length portrait or an identity photograph, in front of a trompe-l'œil backdrop or a white background, with infinite grace. There is much softness and emotion. They sit or stand, their hands intertwined or on their shoulders, their faces serious. They do not smile. They come from the Borinage. During his 37 years of labor, he took over 90,000 photographs on glass plates. He leaves us with an exceptional and poignant testimony of his contemporaries during the era of coal and mining.

FR Au début du XXe siècle, Norbert Ghisoland ouvre un studio de photographe à Frameries, dans le Borinage, et travaille à la chambre sous une verrière, en lumière naturelle. Sous son regard attentif et tendre, tout un peuple défile. Seuls ou en groupes, des dizaines de milliers de gens passent devant son objectif : des bourgeois, des mineurs, des militaires, des religieux, des sportifs, des gens de tous âges, des chiens parfois. Norbert dirige les poses, pour un portrait en pied ou pour une photographie d’identité, devant un décor en trompe-l’œil ou un fond blanc, avec une grâce infinie. Beaucoup de douceur et d’émotion. Ils sont assis ou debout, les mains entrecroisées ou sur l’épaule, les visages graves. Ils ne sourient pas. Ils viennent du Borinage. Durant ses 37 années de labeur, il réalise plus de 90.000 photographies sur plaques de verre. Il nous laisse, sur ses contemporains à l’époque des mines et du charbon, un témoignage exceptionnel et poignant.

NL At the beginning of the 20th century, Norbert Ghisoland opened a photography studio in Frameries, in the Borinage, and worked in a chamber under a skylight, using natural light. Under his attentive and tender gaze, a whole people parades. Alone or in groups, tens of thousands of people pass in front of his lens: bourgeois, miners, soldiers, religious figures, athletes, people of all ages, and sometimes dogs. Norbert directs the poses, whether for a full-length portrait or an identity photograph, in front of a trompe-l'œil backdrop or a white background, with infinite grace. There is much softness and emotion. They sit or stand, their hands intertwined or on their shoulders, their faces serious. They do not smile. They come from the Borinage. During his 37 years of labor, he took over 90,000 photographs on glass plates. He leaves us with an exceptional and poignant testimony of his contemporaries during the era of coal and mining.

Visual Gallery
Rue de Tervaete 21/23
1040 Brussels

https://visualgallery.net/
Monday, Tuesday, Thursday- 9:30am - 6pm
Friday - 9:30am - 4:30pm

Itinéraire d’âme et de contrées

Yann Arthus-Bertrand, Philippe Pasqua Mary Sue, Zeng Yicheng, Guillaume Lemarchal, Henri Bureau

EN The approach of this exhibition is to showcase key moments of an art consumer through different choices in photography. Yann Arthus-Bertrand, a French photographer and filmmaker, is renowned for his aerial photographs that highlight the beauty and fragility of the planet. Philippe Pasqua, a contemporary French artist, is known for his provocative works and striking portraits. Mary Sue, a photographer whose work often focuses on themes of identity and culture. Zeng Yicheng, a Chinese photographer whose works stand out for their conceptual and artistic approach. Guillaume Lemarchal, a French photographer who focuses on a variety of subjects, his work is characterized by a particular attention to detail and light, creating images that are both aesthetic and meaningful. Henri Bureau, a French war photographer known for his work documenting conflicts and humanitarian crises. A photo selected among Arte’s 100 photos of the century will be presented.

FR Le parti pris de cette exposition est de montrer quelques jalons d’un consommateur d’art au travers de différents choix en matière de photographies. Yann Arthus-Bertrand, photographe et réalisateur français, célèbre pour ses photographies aériennes qui mettent en lumière la beauté et la fragilité de la planète. Philippe Pasqua, artiste contemporain français, connu pour ses œuvres provocantes et ses portraits saisissants. Mary Sue, photographe dont le travail se concentre souvent sur les thèmes de l’identité et de la culture. Zeng Yicheng, photographe chinois dont les œuvres se distinguent par une approche conceptuelle et artistique. Guillaume Lemarchal, photographe français qui se concentre sur des sujets variés, son travail est caractérisé par une attention particulière aux détails et à la lumière, créant des images à la fois esthétiques et significatives. Henri Bureau, photographe de guerre français connu pour son travail documentant des conflits et des crises humanitaires. Une photo qui a été sélectionnée parmi les 100 photos du siècle par Arte sera présentée.

NL De insteek van deze tentoonstelling is om enkele mijlpalen van een kunstliefhebber te tonen aan de hand van verschillende keuzes op het gebied van fotografie. Yann Arthus-Bertrand, een Franse fotograaf en filmmaker, is beroemd om zijn luchtfoto’s die de schoonheid en kwetsbaarheid van de planeet benadrukken. Philippe Pasqua, een hedendaagse Franse kunstenaar, staat bekend om zijn provocerende werken en opvallende portretten. Mary Sue, een fotograaf wiens werk vaak gericht is op thema’s van identiteit en cultuur. Zeng Yicheng, een Chinese fotograaf wiens werk opvalt door een conceptuele en artistieke benadering. Guillaume Lemarchal, een Franse fotograaf die zich op verschillende onderwerpen richt, en wiens werk wordt gekenmerkt door bijzondere aandacht voor detail en licht, waardoor beelden ontstaan die zowel esthetisch als betekenisvol zijn. Henri Bureau, een Franse oorlogsfotograaf, bekend om zijn werk waarin hij conflicten en humanitaire crises documenteert. Een foto die is geselecteerd als een van de 100 foto’s van de eeuw door Arte zal worden gepresenteerd.

ELEVENSTEENS
Rue Steens 11
1060 Brussels

www.elevensteens.com 
Open : Everyday 2pm - 6pm

The Instant Revealed

Stefano Questorio

EN Through his exclusive use of Polaroid, Stefano Questorio aims to celebrate what Pasolini called "the heartbreaking and wonderful beauty of creation." His training as a dancer and choreographer has naturally led him to focus on the body and its expressive possibilities, using self-portraiture as a "private journal of the soul." By using poses and postures borrowed from classical art, he transforms the most mundane situations into exemplary narratives, in accordance with what Pasolini himself said: "everything is sacred." The unpredictable chemistry of Polaroid, enhanced by the use of expired films, prevents the artist from fully controlling the medium, allowing him to accept mistakes and accidents as part of the process.

FR Par son utilisation exclusive du Polaroid, Stefano Questorio vise à célébrer ce que Pasolini appelait « la beauté déchirante et merveilleuse de la création ». Sa formation de danseur et de chorégraphe l’a naturellement conduit à se concentrer sur le corps et ses possibilités expressives, utilisant l’autoportrait comme un « journal intime de l’âme ». En utilisant des poses et des postures empruntées à l’art classique, il transforme les situations les plus banales en récits exemplaires, en accord avec ce que le même Pasolini a dit, que « tout est sacré ». La chimie imprévisible du Polaroid, renforcée par l’utilisation de films périmés, empêche l’artiste de prendre pleinement le contrôle du médium, lui permettant d’accepter les erreurs et les accidents comme faisant partie du processus

NL Door zijn exclusieve gebruik van Polaroid, streeft Stefano Questorio ernaar te vieren wat Pasolini "de hartverscheurende en wonderbaarlijke schoonheid van de schepping" noemde. Zijn opleiding als danser en choreograaf heeft hem er natuurlijk toe geleid zich te concentreren op het lichaam en de expressieve mogelijkheden ervan, waarbij hij zelfportret als een "privé dagboek van de ziel" gebruikt. Door poses en houdingen uit de klassieke kunst te lenen, transformeert hij de meest alledaagse situaties in voorbeeldige verhalen, in overeenstemming met wat Pasolini zelf zei: "alles is heilig." De onvoorspelbare chemie van Polaroid, versterkt door het gebruik van verlopen films, voorkomt dat de kunstenaar de controle over het medium volledig krijgt, waardoor hij fouten en ongevallen als deel van het proces kan accepteren.

Espace Intermédiaire
Impasse Saint-Jacques 3
1000 Brussels

https://espaceintermediaire.com
Open: Wednesday 2pm - 6pm
Thursday & Friday - 11am - 2pm
Saturday & Sunday - 11am - 7pm

Flowers drink from the river

Pia Paulina Guilmoth

EN Flowers Drink the River by Pia-Paulina Guilmoth reveals a moonlit landscape where mud, earth, and stone envelop one another, and forest floors are damp with glowing dew. It is a love note to trans women and rural and working-class lesbians, as well as to the landscapes of central Maine. This book covers the first two years of Pia’s gender transition, as she photographs her community and the hostility and beauty of life there. Photographs of moths and glowing spider silk, bodies drenched in mud intertwined, a house in flames, nocturnal animals, family, friends, lovers, and meticulous rituals adorn landscapes saturated with light. Flowers Drink the River is a quest for beauty and escape, resistance, safety, and magic.

FR Flowers Drink the River de Pia-Paulina Guilmoth révèle un paysage au clair de lune où la boue, la terre et la pierre s’enveloppent, et les sols forestiers sont mouillés de rosée lumineuse. C’est une note d’amour aux femmes trans et aux lesbiennes rurales et ouvrières, ainsi qu’aux paysages du centre du Maine. Ce livre couvre les deux premières années de la transition de genre de Pia, alors qu’elle photographie sa communauté et l’hostilité et la beauté de la vie ici. Des photographies de mites et de soie d’araignée luminescente, de corps imbibés de boue enlacés, d’une maison en flammes, d’animaux nocturnes, de famille, d’amis, d’amants, et de rituels minutieux ornent des paysages saturés de lumière. Flowers Drink the River est une recherche de beauté et d’évasion, de résistance, de sécurité et de magie.

NL Flowers Drink the River van Pia-Paulina Guilmoth onthult een maanverlicht landschap waar modder, aarde en steen elkaar omhullen, en de bosbodems vochtig zijn van gloeiende dauw. Het is een liefdesbrief aan trans vrouwen en lesbiennes uit landelijke en arbeidersmilieus, evenals aan de landschappen van centraal Maine. Dit boek beslaat de eerste twee jaar van Pia's gendertransitie, terwijl ze haar gemeenschap en de vijandigheid en schoonheid van het leven daar fotografeert. Foto's van motten en gloeiende spinnenzijde, met modder doordrenkte lichamen die zich met elkaar verstrengelen, een huis in brand, nachtelijke dieren, familie, vrienden, geliefden, en nauwgezette rituelen versieren landschappen die verzadigd zijn met licht. Flowers Drink the River is een zoektocht naar schoonheid en ontsnapping, verzet, veiligheid en magie.

La Belladone
Rue Moris 17A
1060 Bruxelles

https://www.la-belladone.com/
Open: Wednesday - Saturday - 11am - 6pm

Flora Incognita

Vincent Fournier

EN After his first solo exhibition Post Natural History presented during the inauguration of Spazio Nobile in 2016, Vincent Fournier returns to the Spazio Nobile gallery with his new solo exhibition, bringing together two significant bodies of photographic works, Auctus Animalis & Flora Incognita. With Auctus Animalis (2022), Vincent Fournier puts into perspective the metamorphoses of living beings and the evolution of species through the creation of his augmented animals. It is an initiatory fable about the metamorphosis of hybrid species, a poetic inquiry into the transformation of the living. In Flora Incognita (2023), recently presented as a preview by the gallery during PAD Paris, Vincent Fournier gives us a glimpse of the possible and infinite transformations of the plant that unfolds with delicacy and majesty.

FR Après sa première exposition personnelle Post Natural History présentée lors de l’inauguration de Spazio Nobile en 2016, Vincent Fournier revient à la galerie Spazio Nobile avec sa nouvelle exposition individuelle regroupant deux importants corpus d’oeuvres photographiques, Auctus Animalis & Flora Incognita. Avec Auctus Animalis (2022), Vincent Fournier met en perspective les métamorphoses du vivant et l’évolution des espèces à travers la création de ses animaux augmentés. C’est une fable initiatique sur la métamorphose des espèces hybrides, un questionnement poétique sur la transformation du vivant. Dans Flora Incognita (2023), présentée très récemment en avant-première par la galerie pendant le PAD Paris, Vincent Fournier nous donne un aperçu des transformations possibles et infinies de la plante qui se déploie avec délicatesse et majesté.

NL Na zijn eerste solo-expositie Post Natural History, gepresenteerd tijdens de inauguratie van Spazio Nobile in 2016, keert Vincent Fournier terug naar de galerie Spazio Nobile met zijn nieuwe solo-expositie, waarin twee belangrijke corpus van fotografische werken worden samengebracht: Auctus Animalis en Flora Incognita. Met Auctus Animalis (2022) plaatst Vincent Fournier de metamorfoses van levende wezens en de evolutie van soorten in perspectief door de creatie van zijn augmented dieren. Het is een initiatische fabel over de metamorfose van hybride soorten, een poëtische vraagstelling over de transformatie van het leven. In Flora Incognita (2023), zeer recent gepresenteerd als preview door de galerie tijdens PAD Parijs, geeft Vincent Fournier ons een glimp van de mogelijke en oneindige transformaties van de plant die zich met delicatessen en majesteit ontvouwt.

Spazio Nobile Gallery
Rue Franz Merjay 142 & 169
1050 Bruxelles

https://spazionobile.com/
Open: Tuesday - Saturday - 11am - 6pm

Corps & Âmes

Natasha Lebedeva, Elia Nedkov, Michel de Bray, Philippe Lermusiaux, Charles Chojnacki

EN The exhibition Corps & Âmes brings together 5 Belgian and international photographers who love to juggle with the forms and bodies of humans, regardless of their gender or non-gender, in compositions where the body is not the central element. Often abstract, sometimes figurative, the result invites us to see beyond the human appearance to perhaps reveal a part of the soul of the photographer, their models, and, more certainly, ourselves—or our own neuroses.

FR L’exposition Corps & Âmes rassemble 5 photographes belges et internationaux qui aiment jongler avec les formes et les corps d’humains, quel que soit leur genre ou leur non-genre, dans des compositions où le corps n’est pas l’élément central. Souvent abstrait, parfois Figuratif, le résultat nous donne à voir au-delà de l’apparence humaine pour dévoiler peut-être une part de l’âme du ou de la photographe, de ses modèles et, plus sûrement, de nous- mêmes. Ou de nos propres névroses.

NL De tentoonstelling Corps & Âmes brengt 5 Belgische en internationale fotografen samen die graag jongleren met de vormen en lichamen van mensen, ongeacht hun geslacht of niet-geslacht, in composities waar het lichaam niet het centrale element is. Vaak abstract, soms figuratief, nodigt het resultaat ons uit om voorbij het menselijke uiterlijk te kijken en misschien een deel van de ziel van de fotograaf, hun modellen en, meer zeker, onszelf te onthullen—of onze eigen neuroses.

The K art signatures
Quai des péniches 33
1000 Brussels

https://thek-artsignatures.com/en/
Open: Wednesday to Sunday - 12pm - 6:30pm

Pierre Liebaert et Sandrine Lopez

EN The exhibition duo of Pierre Liebaert and Sandrine Lopez explores these moments of self-transformation, and everything that escapes this daily identity. The body is alternately veiled or unveiled, covered or uncovered. The change of identity is its main characteristic and its goal. The exhibition invites us to return to the undifferentiated, to ambivalence, to the primordial chaos, to the time before the strict differentiation between men and women, wild and civilized, believers and pagans, parents and strangers... Finally, it proposes to discover the other in each of us.

FR L’exposition en duo de Pierre Liebaert et Sandrine Lopez explore ces moments de transformation de soi, et tout ce qui échappe à cette identité quotidienne. Le corps est tour à tour voilé ou dévoilé, couvert ou découvert. Le changement d’identité est sa principale caractéristique et son but. L’exposition nous invite à revenir à l’indifférencié, à l’ambivalence, au chaos originel, au temps d’avant la stricte différenciation entre hommes et femmes, sauvages et civilisés, croyants et païens, parents et étrangers... Enfin, elle propose de découvrir l’autre en chacun de nous.

NL De duo-expositie van Pierre Liebaert en Sandrine Lopez verkent deze momenten van zelftransformatie, en alles wat ontsnapt aan deze dagelijkse identiteit. Het lichaam wordt afwisselend gesluierd of onthuld, bedekt of ontbloot. De verandering van identiteit is zijn belangrijkste kenmerk en doel. De expositie nodigt ons uit om terug te keren naar het ongedifferentieerde, naar ambivalentie, naar de oerkosmos, naar de tijd vóór de strikte differentiatie tussen mannen en vrouwen, wild en beschaafd, gelovigen en heidenen, ouders en vreemden... Uiteindelijk stelt het voor om de ander in ieder van ons te ontdekken.

Archiraar Gallery
Rue de la Tulipe 31A / 35A
1050 Brussels

https://archiraar.com/
Open: Thursday to Saturday - 1pm - 6pm
and by appointment

A Partir d’Elle

EN A Foundation is pleased to present an exhibition previously shown at the BAL (Paris), dedicated to the perspectives of 15 artists on their mothers. The selected body of works, spanning from the 1960s to the present day, revisits the works of artists such as Sophie Calle, Dirk Braeckman, Michel Journiac, Latoya Ruby Frazier, and Lebohang Kganye. Going beyond a simple testimony of a vital, intimate relationship, these works are constructed using formal and conceptual devices that involve the body, figure, or character of the mother in the creative process. Whether seeking to embody the reality of presence or the effects of absence, they all share a common thread by considering filiation as a means to rethink archetypal relationships, encompassing social critique, self-exploration, conjuration, or comfort.

FR La Fondation A a le plaisir de présenter une exposition précédemment montrée au BAL (Paris), dédiée aux perspectives de 15 artistes sur leurs mères. Le corpus d’œuvres sélectionné, allant des années 1960 à aujourd’hui, revisite les travaux d’artistes tels que Sophie Calle, Dirk Braeckman, Michel Journiac, Latoya Ruby Frazier et Lebohang Kganye. Allant au-delà du simple témoignage d’une relation intime vitalement unique, ces œuvres sont construites à l’aide de dispositifs formels et conceptuels qui impliquent le corps, la figure ou le personnage de la mère dans le processus créatif. Qu’elles cherchent à incarner la réalité de la présence ou les effets de l’absence, elles partagent toutes un fil conducteur commun en considérant la filiation comme un moyen de repenser des relations archétypales, englobant la critique sociale, l’exploration de soi, la conjuration ou le réconfort.

NL A Stichting is verheugd een tentoonstelling te presenteren die eerder in het BAL (Parijs) is getoond, gewijd aan de perspectieven van 15 kunstenaars op hun moeders. Het geselecteerde oeuvre, dat zich uitstrekt van de jaren zestig tot heden, herinterpreteert het werk van kunstenaars zoals Sophie Calle, Dirk Braeckman, Michel Journiac, Latoya Ruby Frazier en Lebohang Kganye. Deze werken gaan verder dan een eenvoudige getuigenis van een vitale, intieme relatie en zijn opgebouwd met behulp van formele en conceptuele middelen die het lichaam, de figuur of het karakter van de moeder in het creatieve proces betrekken. Of ze nu de werkelijkheid van aanwezigheid of de effecten van afwezigheid trachten te belichamen, ze delen allemaal een gemeenschappelijk thema door afstamming te beschouwen als een middel om archetypische relaties opnieuw te bezien, met inbegrip van sociale kritiek, zelfverkenning, bezwering of troost.

A Foundation
Av. Van Volxem 304
1190 Brussels

www.fondationastichting.com
Open: from Thursday to Sunday - 1pm - 6pm

Francesco Del Conte

EN Francesco Del Conte (1988, Milan) is a visual artist, researcher, and astrophile based in Brussels. Through his practice, Francesco Del Conte aims to create new perspectives on the impact of photography and technology on the representation of reality. In recent years, he has developed an experimental approach to the photographic medium, partly stimulated by his interest in using large-format analog cameras. The use of this equipment has led him to explore the internal structure of photography, breaking it down into its fundamental elements: electromagnetic energy and time. In his current projects, Del Conte considers the camera as a light recorder rather than just a simple tool, allowing him to explore the concepts of narrative, space, and composition. This paradigm shift has given rise to a new body of work related to other fields such as astronomy, mineralogy, and color science.

FR Francesco Del Conte (1988, Milan) est un artiste visuel, chercheur et astrophile basé à Bruxelles. À travers sa pratique, Francesco Del Conte vise à créer de nouvelles perspectives sur l’impact de la photographie et de la technologie sur la représentation de la réalité. Ces dernières années, il a développé une approche expérimentale du médium photographique, en partie stimulée par son intérêt pour l’utilisation de caméras analogiques grand format. L’usage de cet équipement l’a amené à explorer la structure interne de la photographie, en la décomposant en ses éléments fondamentaux : l’énergie électromagnétique et le temps. Dans ses projets actuels, Del Conte considère l’appareil photo comme un enregistreur de lumière plutôt que comme un simple outil, ce qui lui permet d’explorer les concepts de narration, d’espace et de composition. Ce changement de paradigme a donné naissance à un nouveau corpus d’œuvres, en lien avec d’autres domaines tels que l’astronomie, la minéralogie et la science des couleurs.

NL Francesco Del Conte (1988, Milaan) is een visueel kunstenaar, onderzoeker en astrophiel gevestigd in Brussel. Door zijn praktijk heen streeft Francesco Del Conte ernaar nieuwe perspectieven te creëren op de impact van fotografie en technologie op de representatie van de werkelijkheid. In de afgelopen jaren heeft hij een experimentele benadering van het fotografische medium ontwikkeld, deels gestimuleerd door zijn interesse in het gebruik van analoge grootformaatcamera's. Het gebruik van deze apparatuur heeft hem ertoe gebracht de interne structuur van fotografie te verkennen, door deze af te breken tot zijn fundamentele elementen: elektromagnetische energie en tijd. In zijn huidige projecten beschouwt Del Conte de camera als een lichtrecorder in plaats van slechts een eenvoudig gereedschap, waardoor hij de concepten van narratief, ruimte en compositie kan verkennen. Deze paradigmawijziging heeft geleid tot een nieuw corpus van werken dat verband houdt met andere gebieden zoals astronomie, mineralogie en kleurwetenschap.

V/MSP Gallery
Rue de la Tulipe 35
1000 Brussels

https://www.vmsp.gallery/
Open: Thursday - Friday - 1pm - 7pm
Saturday - 1pm - 6pm

Hommage aux photojournalistes
Focus sur Gaza

EN Since 2017, the Géopolis center in Brussels has showcased the work of renowned photojournalists, as well as young talents who venture where no one else goes to document the course of the world. At the beginning of 2025, Géopolis decided to pay tribute to the courage of these essential witnesses by presenting works of photographers documenting, at the risk of their lives, the ongoing tragedy in Gaza. Géopolis will thus offer a series of photographs by Gazan photojournalists, the only ones present on the ground (as foreign journalists are barred from entering), allowing images to be brought to the forefront of the absolute tragedy unfolding there.

FR Depuis 2017, le centre Géopolis présente à Bruxelles des travaux de photojournalistes reconnus et également de jeunes talents qui vont là où personne ne va pour documenter la marche du monde.
Début 2025 Géopolis a décidé de rendre hommage au courage de ces témoins indispensables en présentant des travaux de photographes documentant, au péril de leur vie, le drame en cours à Gaza. Géopolis proposera ainsi une série de photographies de photojournalistes gazaouis, les seuls présents sur place (les journalistes étrangers étant interdits d'accès) permettant de mettre des images sur la tragédie absolue qui s'y déroule.

NL Sinds 2017 presenteert het Géopolis-centrum in Brussel het werk van gerenommeerde fotojournalisten, evenals van jong talent dat gaat waar niemand anders gaat om de gang van de wereld te documenteren. Begin 2025 besloot Géopolis een eerbetoon te brengen aan de moed van deze onmisbare getuigen door werken te presenteren van fotografen die, met gevaar voor hun leven, het voortdurende drama in Gaza vastleggen. Géopolis zal daarom een reeks foto’s van Gazaanse fotojournalisten presenteren, de enigen die ter plaatse zijn (aangezien buitenlandse journalisten de toegang is ontzegd), waarmee beelden van de absolute tragedie die zich daar afspeelt zichtbaar worden gemaakt.

Géopolis
Rue des Tanneurs 58A
1000 Bruxelles

https://geopolis.brussels/
Open: Tuesday - Sunday - 1pm - 5:30pm

Odd Number

Le motel

EN At the heart of this exhibition project orchestrated by Brussels producer Le Motel, music becomes the universal language that embraces the visual and digital dimensions, uniting diverse elements. A sound fusion that blends field recordings captured in Vietnam, original electronic compositions, texts written and interpreted by a Vietnamese poet, and the integration of traditional Vietnamese acoustic instruments created in collaboration with local artisans. This synergy allows us to touch upon the inspirations and creative processes of the producer, creating a profound and multidimensional sound experience. The exhibition would not be complete without its visual dimension. Large-format photographic prints capture the daily life of Vietnam, while a limited-edition vinyl, accompanied by a richly illustrated booklet of photos and texts, adds a tactile and narrative dimension to the experience.

FR Au cœur de ce projet d’exposition orchestré par le producteur Bruxellois Le Motel, la musique devient le langage universel qui embrasse la dimension visuelle et numérique et unit les éléments diversifiés. Une fusion sonore qui mêle des enregistrements de terrain capturés au Vietnam (field recordings), des compositions électroniques originales, des textes écrits et interprétés par un poète vietnamien, et l’intégration d’instruments acoustiques vietnamiens créés en collaboration avec des artisans locaux. Cette synergie nous donne à toucher aux inspirations et au processus créatif du producteur, créant une expérience sonore profonde et multidimensionnelle. L’exposition ne serait pas complète sans sa dimension visuelle. Des impressions photographiques grand format capturent la vie quotidienne du Vietnam, tandis qu’un vinyle en édition limitée, accompagné d’un livret richement illustré de photos et de textes, apporte une dimension tactile et narrative à l’expérience.

NL In het hart van dit tentoonstellingsproject, georganiseerd door de Brusselse producent Le Motel, wordt muziek de universele taal die de visuele en digitale dimensies omarmt en diverse elementen verenigt. Een geluidsfusie die veldopnamen, gemaakt in Vietnam, originele elektronische composities, teksten geschreven en geïnterpreteerd door een Vietnamese dichter, en de integratie van traditionele Vietnamese akoestische instrumenten, gemaakt in samenwerking met lokale ambachtslieden, mengt. Deze synergie laat ons aanraken aan de inspiratie en creatieve processen van de producent, wat een diepgaande en multidimensionale geluidservaring creëert. De tentoonstelling zou niet compleet zijn zonder zijn visuele dimensie. Grootschalige fotografische afdrukken vangen het dagelijkse leven in Vietnam, terwijl een gelimiteerde oplage vinyl, vergezeld van een rijk geïllustreerd boekje met foto's en teksten, een tastbare en narratieve dimensie aan de ervaring toevoegt.

254 Forest
Chaussée de Forest 254
1190 Brussels

https://254forest.be/
Open: Friday - Saturday - 2pm - 6pm
Sunday - 2pm - 5pm

A Public Affair

EN A Public Affair illustrates the ever-evolving boundaries between the private and the public. It explores how these spheres are continually shaped, controlled, and redefined. As part of the 9th edition of the PhotoBrussels Festival, works by artists such as Léa Belooussovitch, Hank Willis Thomas, Danh Vō, and others will join the exhibition, which already includes more than 20 photographs by James Casebere, David Claerbout, Margaret Courtney-Clarke, Sophie Nys, Camille Orso, Hiroshi Sugimoto...

FR A Public Affair illustre les frontières en perpétuelle évolution entre le privé et le public. Il explore la manière dont ces sphères se façonnent, se contrôlent et se redéfinissent continuellement. Dans le cadre de la 9ème édition du PhotoBrussels Festival, des œuvres des artistes Léa Belooussovitch, Hank Willis Thomas, Danh Vō et d’autres rejoindront l’exposition, qui comprend déjà plus de 20 photographies de James Casebere, David Claerbout, Margaret Courtney-Clarke, Sophie Nys, Camille Orso, Hiroshi Sugimoto...

NL A Public Affair illustreert de voortdurend veranderende grenzen tussen het privé en het publieke. Het verkent hoe deze sferen continu worden gevormd, gecontroleerd en opnieuw gedefinieerd. In het kader van de 9e editie van het PhotoBrussels Festival zullen werken van kunstenaars zoals Léa Belooussovitch, Hank Willis Thomas, Danh Vō en anderen deel uitmaken van de tentoonstelling, die al meer dan 20 foto's bevat van James Casebere, David Claerbout, Margaret Courtney-Clarke, Sophie Nys, Camille Orso, Hiroshi Sugimoto...

Cloud Seven
Quai du Commerce 7
1000 Brussels

www.cloudseven.be
Open: from Tuesday to Saturday - 2pm - 6pm
Sunday 26th of January - 2pm - 6pm

Flora Psyche

Carlos Ruiz Valle

EN Having grown up in a difficult environment, Carlos found that photography was a way to express his vision of the world. He has always felt an affinity for portraiture, developing his own distinctive style and possessing the ability to capture images that convey emotion and depth in his subjects. During the confinement imposed by Covid, he embarked on a series of selfies known as "Flora Psyche," in which he explores the connection and fragility of flora and the human psyche. For Carlos, the confinement was a particularly creative period, during which he also had the opportunity to examine his insecurities. In the portraits, he hides his face due to his own insecurities, replacing his face with floral arrangements universally accepted as representing beauty.

FR Ayant grandi dans un environnement difficile, Carlos a trouvé que la photographie était un moyen d’exprimer sa vision du monde. Il a toujours ressenti une affinité pour le portrait, développant son propre style distinctif et possédant une capacité à capturer des images qui transmettent émotion et profondeur dans ses sujets. Pendant le confinement imposé par le Covid, il s’est lancé dans une série de selfies, connue sous le nom de « Flora Psyche », dans laquelle il explore la connexion et la fragilité de la flore et de la psyché humaine. Pour Carlos, le confinement a été une période particulièrement créative, durant laquelle il a également eu l’occasion d’examiner ses insécurités. Dans les portraits, il cache son visage en raison de ses propres insécurités, remplaçant son visage par des arrangements floraux universellement acceptés comme représentant la beauté.

NL Opgegroeid in een moeilijke omgeving, ontdekte Carlos dat fotografie een manier was om zijn visie op de wereld uit te drukken. Hij heeft altijd een affiniteit gehad voor portretfotografie, waarbij hij zijn eigen kenmerkende stijl heeft ontwikkeld en in staat is om beelden vast te leggen die emotie en diepgang in zijn onderwerpen overbrengen. Tijdens de opsluiting die door Covid werd opgelegd, begon hij aan een serie selfies, bekend als "Flora Psyche", waarin hij de verbinding en kwetsbaarheid van flora en de menselijke psyche verkent. Voor Carlos was de opsluiting een bijzonder creatieve periode, waarin hij ook de kans kreeg om zijn onzekerheden te onderzoeken. In de portretten verbergt hij zijn gezicht vanwege zijn eigen onzekerheden, waarbij hij zijn gezicht vervangt door bloemenarrangementen die algemeen worden aanvaard als representaties van schoonheid.

The Palm Beach
Rue Meyerbeer 61
1190 Brussels

https://www.thepalmbeach.be/
Open: Thursday to Sunday - 2pm - 6pm
and by appointment

Zones

tom lyon & pauline vanden neste

EN In response to fractures in space and society, Pauline Vanden Neste and Tom Lyon take hold of the camera, its narrative power, and the opportunities for encounters it creates. They portray a territory subject to liberal gentrification policies and the people who live there, offering a formulation, a thought, and an emotional interpretation of the worlds and ideas surrounding the canal. The duo's photographic practice begins with surveying an area, the spontaneous encounters they make there, and informal discussions around initial images. Then comes a phase of documentation involving readings, research, and exchanges with the actors concerned with the territory in question. Over time, through back-and-forth, they develop other perspectives, digging deeper into the neighborhood and the subjects that traverse it. Confronted with the limitations of the still image, they gradually integrate written and sound traces into their practice – as a way to give back space or voice to the people they encounter through the project.

FR En réaction aux fractures de l’espace et de la société, Pauline Vanden Neste et Tom Lyon se saisissent de l’appareil photographique, de sa force narrative et des possibilités de rencontre qu’il provoque. Iels dressent le portrait d’un territoire sujet aux politiques libérales gentrificatives et des personnes qui l’habitent, proposant une mise en forme, en pensée et en émotion, des mondes et des idées qui entourent le canal. La pratique du duo de photographes démarre par l’arpentage d’une zone, des rencontres spontanées qu’iels y font et des discussions informelles autour de premières images. Puis vient une phase de documentation autour de lectures, de recherches et d’échanges avec les acteurices concerné.es par le territoire en question. Avec le temps, des va-et-vient, iels développent d’autres regards, creusent le quartier et les sujets qui le traversent. Confrontés aux limites de l’image fixe, iels intègrent progressivement des traces écrites et sonores à leur pratique - comme une manière de restituer la place ou la parole aux personnes rencontrées à travers le projet.

NL In reactie op de breuken in de ruimte en de samenleving, nemen Pauline Vanden Neste en Tom Lyon de camera ter hand, met zijn verhalende kracht en de mogelijkheden tot ontmoetingen die het creëert. Ze schetsen een portret van een gebied dat onderhevig is aan liberale gentrificatiepolitiek en van de mensen die er wonen, waarbij ze een vormgeving, een gedachte en een emotionele interpretatie van de werelden en ideeën rond het kanaal voorstellen. De fotografische praktijk van het duo begint met het verkennen van een gebied, de spontane ontmoetingen die ze daar hebben en informele gesprekken rond de eerste beelden. Vervolgens komt een documentatiefase met lezingen, onderzoek en uitwisselingen met de actoren die betrokken zijn bij het betreffende gebied. In de loop van de tijd, door heen en weer te gaan, ontwikkelen ze andere perspectieven, verdiepen ze zich in de wijk en de onderwerpen die er doorheen lopen. Geconfronteerd met de beperkingen van het stilstaande beeld, integreren ze geleidelijk geschreven en geluidsfragmenten in hun praktijk - als een manier om ruimte of stem terug te geven aan de mensen die ze door het project ontmoeten.

Chez Olivia
Chaussée d’Alsemberg 73
1060 Bruxelles 

https://chezolivia.be/
Open: from Thursday to Saturday 2pm - 6pm

Napoli

Anders Petersen

EN Speaking of her relationship with Naples, Lea Vergine once said it was the only city that didn’t have a ghetto. She remarked: “Do you think a Neapolitan cares whether you are Jewish or something else?” This indifference towards others, towards those we want to be seen by but who always escape judgment, is what we find in the clichés of Anders Petersen. A kind of continual escape, a capacity to express oneself only in fragments. These photographs are born in this indeterminate space, belonging more to the soul than to topography, at the crossroads between Petersen’s imagination and the hyperbolic reality that he – or rather, we – encounter. Thus, he presents it to us in the only way possible. No one will ever know how to shape this chaos, but through our observant gaze, we can both appropriate it and become part of it, knowing that it will mutate, escape us, betray us, and that what we see will only be true in the moment it occurs.

FR En parlant de sa relation avec Naples, Lea Vergine a dit un jour que c’était la seule ville qui n’avait pas de ghetto. Elle remarqua : “Penses-tu qu’un Napolitain se soucie de savoir si tu es juif ou autre chose ?” Cette indifférence vis-à-vis de l’autre, de celui dont on veut être regardé, mais qui échappe toujours au jugement, c’est ce que nous trouvons dans les clichés d’Anders Petersen. Une sorte de fuite continuelle, une capacité à ne s’exprimer que par fragments. Ces photographies naissent dans cet espace indéterminé, relevant plus de l’âme que de la topographie, à la croisée entre l’imagination de Petersen et la réalité hyperbolique qu’il – ou plutôt, nous – croisons. Ainsi, il nous la rend de la seule manière possible. Personne ne saura jamais comment façonner ce chaos, mais nous pouvons, à travers notre regard observateur, à la fois nous l’approprier et en faire partie, sachant qu’il mutera, nous échappera, se trahira, et que ce que nous voyons ne sera vrai que dans l’instant où cela s’est produit.

NL Als we het hebben over haar relatie met Napels, zei Lea Vergine ooit dat het de enige stad was die geen ghetto had. Ze merkte op: “Denk je dat een Napolitaan zich bekommert om te weten of je Joods bent of iets anders?” Deze onverschilligheid tegenover anderen, tegenover degenen die we willen dat ons zien maar die altijd aan oordeel ontsnappen, vinden we terug in de clichés van Anders Petersen. Een soort voortdurende ontsnapping, een vermogen om zich alleen in fragmenten uit te drukken. Deze foto's ontstaan in deze onbepaalde ruimte, die meer tot de ziel behoort dan tot de topografie, op het kruispunt tussen de verbeelding van Petersen en de hyperbolische realiteit die hij – of beter gezegd, wij – tegenkomen. Zo presenteert hij het ons op de enige mogelijke manier. Niemand zal ooit weten hoe dit chaos te vormen, maar door onze observerende blik kunnen we het zowel toe-eigenen als er deel van uitmaken, wetende dat het zal muteren, ons zal ontsnappen, ons zal verraden, en dat wat we zien alleen waar zal zijn in het moment waarop het zich voordoet.

Stieglitz 19
Rue Saint-Georges 25
1050 Brussels

https://stieglitz19.be/
Open: Friday & Saturday - 2pm - 6pm

ANATOMIE DU TOMASON - Des photos & un livre, Kyoto par monts et tomason d’après l’œuvre d’Akasegawa Genpei

Sylvain cardonnel  

EN I had observed before knowing how to name it and being able to appreciate its conceptual flavor, what I was about to learn was a tomason, and even more, of the 'atomic explosion' type. I was photographing these strange silhouettes, shadows, traces, lines on the 'profile' of certain buildings in Kyoto, until the day I was told that these were tomasons, and that the mischievous inventor of the tomason, in the scientific and administrative sense of the term, was Akasegawa Genpei (1937-2014). So, I had photographed tomasons without knowing it! The few texts I gathered taught me that there exists an entire typology of tomasons, a whole family. I wander the city in search of these 'urban performances,' whose descriptions unfold over the pages...

FR J’avais observé avant de savoir le nommer et d’être en mesure d’en goûter la saveur conceptuelle, ce que j’allais apprendre être un tomason, qui plus est, de type « explosion atomique ». Je photographiais ces étranges silhouettes, ombres, traces, lignes au « profil » de certains immeubles dans Kyōto, jusqu’au jour où l’on m’apprend que ce sont des tomason et, que du tomason, Akasegawa Genpei (1937-2014) était le facétieux inventeur au sens scientifique et administratif du terme. Ainsi, j’avais photographié des tomason sans le savoir ! Les quelques textes que je rassemble m’apprennent qu’il existe une typologie entière du tomason, toute une famille. J’arpente la ville en quête de ces « performances urbaines » dont les descriptions s’étalent au fil des pages..

NL Ik had het waargenomen voordat ik het een naam kon geven en het conceptueel kon waarderen, wat ik zou leren kennen als een tomason, en dan nog wel van het type 'atoomexplosie'. Ik fotografeerde deze vreemde silhouetten, schaduwen, sporen, lijnen op het 'profiel' van bepaalde gebouwen in Kyoto, totdat men me op een dag vertelde dat dit tomasons waren, en dat de ondeugende uitvinder van de tomason, in wetenschappelijke en administratieve zin van het woord, Akasegawa Genpei (1937-2014) was. Dus, ik had tomasons gefotografeerd zonder het te weten! De paar teksten die ik verzamelde, leerden me dat er een hele typologie van tomasons bestaat, een hele familie. Ik doorkruis de stad op zoek naar deze 'stedelijke prestaties', waarvan de beschrijvingen zich over de pagina's uitstrekken...

Chapitre XII
Avenue des Klauwearts 12
1050 Brussels

Facebook - Chapitre XII - Chapitre XII
Open: Thursday to Saturday - 3pm - 7pm
and by appointment

lightly lightly catchee bird

Annick Nölle, Thomas Bernardet et Matthieu Raulic  

EN The exhibition presented is the result of a year of meetings between three artists from different generations and backgrounds: Annik Nölle, Thomas Bernardet, and Mathieu Raulic. "As an Artist-Run Space, we are deeply attached to the idea that art is, above all, a space for dialogue and sharing, giving visibility to works that might not find their place in more traditional circuits. This exhibition, which aims to be the culmination of a year of meetings, represents for us a unique opportunity to confront our artistic visions with those of other artists, while participating in a collective project rich in meaning." - Valérie Lenders

FR L’exposition présentée est le fruit d’une année de rencontres entre trois artistes de générations et d’horizons divers : Annik Nölle, Thomas Bernardet, et Mathieu Raulic. « En tant qu’Artist-Run Space, nous sommes profondément attachés à l’idée que l’art est avant tout un espace de dialogue et de partage, donnant une visibilité à des œuvres qui pourraient ne pas trouver leur place dans des circuits plus traditionnels. Cette exposition, qui se veut l’aboutissement d’une année de rencontres, représente pour nous une opportunité unique de confronter nos visions artistiques à celles d’autres artistes, tout en participant à un projet collectif riche de sens. » - Valérie Lenders

NL De tentoongestelde expositie is het resultaat van een jaar van ontmoetingen tussen drie kunstenaars van verschillende generaties en achtergronden: Annik Nölle, Thomas Bernadret en Mathieu Raulic. "Als Artist-Run Space zijn wij diep gehecht aan het idee dat kunst bovenal een ruimte is voor dialoog en uitwisseling, en zichtbaarheid biedt aan werken die misschien geen plaats zouden vinden in meer traditionele circuits. Deze expositie, die bedoeld is als het hoogtepunt van een jaar van ontmoetingen, biedt ons een unieke kans om onze artistieke visies te confronteren met die van andere kunstenaars, terwijl we deelnemen aan een collectief project vol betekenis." - Valérie Lenders

Melissa Ansel
Rue des Glands 74
1190 Brussels

https://www.melissaansel.com/
Open: Saturday 2pm - 6pm & Sunday 2pm -5pm
and concerts program

Regards croisés

Jean-Claude Palisse, Serge Clément et Thomas Chable

EN Studio Baxton presents a group exhibition featuring three photographers represented by the gallery Le Réverbère from Lyon (France). It is an opportunity to admire the silver prints of Serge Clément, a Canadian photographer born in 1950, Thomas Chable, a Belgian photographer born in Brussels and professor at the Academy of Fine Arts in Liège, as well as a tribute to Jean-Claude Palisse, born in Paris in 1951, who passed away on June 4, 2021, in Brussels.

FR Le Studio Baxton présente une exposition collective avec trois photographes représentés par la galerie Le Réverbère de Lyon (France). L’occasion d’admirer les tirages argentiques de Serge Clément, photographe canadien né en 1950, Thomas Chable, photographe belge né à Bruxelles et professeur à l’Académie de Beaux arts de Liège, ainsi qu’un hommage à Jean-Claude Palisse, né à Paris en 1951, décédé le 4 juin 2021 à Bruxelles.

NL Studio Baxton presenteert een groepstentoonstelling met drie fotografen die worden vertegenwoordigd door de galerie Le Réverbère uit Lyon (Frankrijk). Het is een gelegenheid om de zilverafdrukken te bewonderen van Serge Clément, een Canadese fotograaf geboren in 1950, Thomas Chable, een Belgische fotograaf geboren in Brussel en professor aan de Academie voor Schone Kunsten van Luik, evenals een eerbetoon aan Jean-Claude Palisse, geboren in Parijs in 1951, die op 4 juni 2021 in Brussel overleed.

Studio Baxton
Place de la Vieille Halle aux Blés 29
1000 Brussels

www.studiobaxton.com
Open: Monday to Saturday - 12pm - 7pm
Sunday - 2pm - 6pm

Tell Your Story - Connected

EN Liszt Institute Brussels presents two exhibitions in collaboration with the Association of Hungarian Photographers: Connected and Tell Your Story. Connected exhibition highlights striking images of nature, focusing on the complex relationship between humans and the natural world. The collection showcases landscapes, wildlife, and breathtaking moments of nature's beauty, as well as images exploring the bond between people and their environment. Tell Your Story exhibition emphasizes the powerful ability of photography to tell stories, with each image capturing a unique narrative. Through evocative compositions, the photos transcend mere visual beauty, exploring the emotions, experiences, and moments behind them.

FR L’Institut Liszt Bruxelles présente deux expositions en collaboration avec l’Association des Photographes Hongrois : Connected et Tell your Story. L’exposition Connected met en avant des images saisissantes de la nature, en se concentrant sur la relation complexe entre les humains et le monde naturel. La collection présente des paysages, la faune et des instants à couper le souffle de la beauté de la nature, ainsi que des images explorant le lien entre les personnes et leur environnement. L’exposition Tell Your Story met en lumière la capacité puissante de la photographie à raconter des histoires, chaque image capturant une narration unique. À travers des compositions évocatrices, les photos transcendent la simple beauté visuelle, explorant les émotions, les expériences et les moments qui se cachent derrière elles.

NL Liszt Instituut Brussel presenteert twee tentoonstellingen in samenwerking met de Vereniging van Hongaarse Fotografen: Connected en Tell Your Story. De tentoonstelling Connected toont indrukwekkende beelden van de natuur, met de focus op de complexe relatie tussen mensen en de natuurlijke wereld. De collectie toont landschappen, dieren in het wild en adembenemende momenten van de schoonheid van de natuur, evenals beelden die de band tussen mensen en hun omgeving verkennen. De tentoonstelling Tell Your Story benadrukt het krachtige vermogen van fotografie om verhalen te vertellen, waarbij elke foto een uniek verhaal vastlegt. Door middel van evocatieve composities overstijgen de foto's de pure visuele schoonheid en verkennen ze de emoties, ervaringen en momenten erachter.

Liszt Institute Brussels
Treurenberg 10
1000 Brussels

https://culture.hu/en/brussels
Open: Monday - Thursday - 10am - 5pm
Friday - 10pm - 3pm
Saturday 25th and Sunday 26th of January - 3pm - 7pm

Seed Dispersal

Mostafa Saifi Rahmouni

EN Working primarily with sculpture and photography, artist Mostafa Saifi Rahmouni considers both physical and psychological landscapes. With a distinct poetics, he creates concise forms that reflect on experiences both personal and societal. Referring to scenes of fatality that too often exist in everyday life – burial sites, illicit actions, and ritual slaughters – Rahmouni depicts a reality of mortality and sacrifice. Simple yet thoughtful, his forms are in a state of flux – "ready-made" sculptures seem handmade, handmade objects appear ready-made, and the images float between sadness and optimism. - Nav Haq

FR Travaillant principalement la sculpture et la photographie, l’artiste Mostafa Saifi Rahmouni considère le paysage physique et psychologique. Avec une poétique distincte,
il crée des formes concises qui réfléchissent sur des expériences à la fois personnelles et sociétales. Faisant référence à des scènes de fatalité qui existent trop souvent dans la vie quotidienne – des sites d’inhumation, des actions illicites et des abattages rituels – Rahmouni nous décrit une réalité de mortalité et de sacrifice. Simples mais pensifs, ses formes sont en état de flux – des sculptures « prêtes à l’emploi » semblent faites à la main, des objets faits à la main apparaissent prêts à l’emploi, et les images flottent entre la tristesse et l’optimisme. - Nav Haq

NL Werkend voornamelijk met beeldhouwkunst en fotografie, beschouwt kunstenaar Mostafa Saifi Rahmouni zowel fysieke als psychologische landschappen. Met een onderscheidende poëtiek creëert hij beknopte vormen die reflecteren op zowel persoonlijke als maatschappelijke ervaringen. Verwijzend naar scènes van fataliteit die te vaak voorkomen in het dagelijks leven – begraafplaatsen, illegale handelingen en rituele slachtingen – beschrijft Rahmouni een realiteit van sterfelijkheid en opoffering. Eenvoudig maar doordacht, zijn vormen zijn in een staat van verandering – "kant-en-klare" sculpturen lijken handgemaakt, handgemaakte objecten lijken kant-en-klaar, en de beelden zweven tussen verdriet en optimisme. - Nav Haq

ISELP
Boulevard de Waterloo 31
1000 Bruxelles

https://iselp.be
Open: from Tuesday to Saturday - 11am - 6pm

AImagine

Photography and generative images

EN What photographic imagination can artificial intelligence offer us? What new creative and conceptual possibilities emerge from the fusion of photography and generative imagery? The AImagine exhibition brings together eighteen projects, six of which are the winners of the call for projects initiated by Hangar last June, with the theme: revisiting and reimagining historical events, characters, or situations through artificial intelligence. Through the strength of their proposals, these projects explore the boundaries of AI in photography at a time when art and technology blur the lines between fiction and reality. Hangar, in collaboration with Michel Poivert, presents a unique collective exhibition exploring the intersections between artificial intelligence and photography.

FR Quel imaginaire photographique l’intelligence artificielle peut-elle nous offrir ? Quelles nouvelles possibilités créatives et conceptuelles émergent de la fusion de la photographie et de l’imagerie générative ? L’exposition AImagine réunit dix-huit projets dont six sont les lauréats de l’appel à projets initié par Hangar en juin dernier, ayant pour thème : revisiter et ré-imaginer des événements, personnages ou situations historiques via l’intelligence artificielle. Par la force de leurs propositions, l’ensemble de ces projets explorent les frontières de l’IA en photographie à l’heure où l’art et la technologie brouillent les pistes, entre fiction et réalité. Hangar, en collaboration avec Michel Poivert, présente une exposition collective inédite explorant les intersections entre intelligence artificielle et photographie.

NL Welk fotografisch verbeeldingsvermogen kan kunstmatige intelligentie ons bieden? Welke nieuwe creatieve en conceptuele mogelijkheden ontstaan door de fusie van fotografie en generatieve beeldvorming? De tentoonstelling AImagine brengt achttien projecten samen, waarvan zes de winnaars zijn van de oproep tot projecten die afgelopen juni door Hangar werd geïnitieerd, met als thema: historische gebeurtenissen, personages of situaties herzien en opnieuw verbeelden via kunstmatige intelligentie. Door de kracht van hun voorstellen verkennen al deze projecten de grenzen van AI in fotografie, op een moment dat kunst en technologie de lijnen tussen fictie en werkelijkheid doen vervagen. Hangar, in samenwerking met Michel Poivert, presenteert een unieke collectieve tentoonstelling die de kruispunten tussen kunstmatige intelligentie en fotografie verkent.

Hangar
Place du Châtelain 18
1050 Brussels

www.hangar.art
Open: from Wednesday to Sunday - 12pm - 6pm

Hubris Dei ?

EN For the 9th edition of the PhotoBrussels Festival, we are presenting a true "patchwork" of images that challenge both the audience and ourselves on the dual concept of "resisting through images" and the "excessiveness of images," in response to our overarching theme, Hubris Dei. The 9 participants selected here from 61 artists linked to the photo magazine Why...Not! are free to explore and interpret the title of this collective project and the dual concept it encompasses. If "the devil is in the details" and is the one who divides, our motto at Why...Not! is, on the contrary, to work together on the essential: to bring together what is scattered, to create coherence, and to meet the other—without necessarily seeking immediate visual coherence in the works presented here.

FR Pour la 9ème édition du PhotoBrussels Festival, nous proposons un véritable « patchwork » d’images qui interroge les publics autant que nous-mêmes sur la double notion de « résister par l’image » et sur « la démesure des images » pour répondre à notre titre générique, Hubris Dei. Les 9 participants sélectionnés ici parmi 61 artistes liés à la revue photo Why...Not! restent libres de décliner et d’interpréter le titre de ce projet collectif et la double notion qui s’y rattache. Si « le diable est dans les détails » et est celui qui divise, notre devise au sein de Why...Not! est au contraire de travailler ensemble sur l’essentiel pour rassembler ce qui est épars et pour faire cohérence et rencontrer l’autre, sans toutefois rechercher une cohérence visuelle immédiate dans les œuvres proposées ici.

NL Voor de 9e editie van het PhotoBrussels Festival presenteren we een waar "patchwork" van beelden dat zowel het publiek als onszelf uitdaagt over het dubbele concept van "weerstand bieden door beelden" en over "de overdaad van beelden," als antwoord op ons overkoepelende thema Hubris Dei. De 9 hier geselecteerde deelnemers uit 61 kunstenaars verbonden aan het fototijdschrift Why...Not! zijn vrij om de titel van dit collectieve project en het dubbele concept dat erbij hoort, te onderzoeken en te interpreteren. Als "de duivel in de details zit" en degene is die verdeelt, is ons motto bij Why...Not! juist om samen te werken aan het wezenlijke: samenbrengen wat verspreid is, samenhang creëren en de ander ontmoeten—zonder noodzakelijkerwijs directe visuele samenhang te zoeken in de hier gepresenteerde werken.

ASBL Cultures & Publics
Rue Mercelis 81
1050 Brussels

https://www.culturesetpublics.be 
Open: Thursday & Friday - 2pm - 7pm
Saturday - 11am - 7pm

Post Tourism

Ada Zielińska

EN As part of the ninth edition of the PhotoBrussels Festival, Ada Zielinska has been invited by La Nombreuse to present her Post Tourism series.

Since 2018, the artist has been playing the game of tomorrow's tourism, travelling and exploring climatic disasters to detect beauty in these desolate landscapes. From forest fires in California to the great floods of Venice in 2019 and the eruption of a volcano in Iceland, Ada Zielińska satisfies her curiosity for destruction - the leitmotif at the heart of the beginnings of her artistic practice. Ada questions the human propensity to sink into darkness. It's a form of voyeurism in the face of catastrophe that is quite common in our Western societies.

See the Post Tourism exhibition at La Nombreuse from 24 January to 23 February 2025

FR Dans le cadre de la neuvième édition du PhotoBrussels Festival, Ada Zielinska est invitée par La Nombreuse à présenter sa série Post Tourism. 

Depuis 2018 l’artiste se prête au jeu du tourisme de demain, elle voyage et explore les catastrophes climatiques pour y déceler une beauté dans ces paysages de désolation. Des feux de forêts en Californie, aux grandes inondations de Venise en 2019 en passant par l’éruption d’un volcan en Islande, Ada Zielińska satisfait sa curiosité pour la destruction - leitmotiv au cœur des débuts de sa pratique artistique. Ada questionne la propension humaine à sombrer vers l’obscurité. Une forme de voyeurisme de la catastrophe assumée qui s’avère assez commune dans nos sociétés occidentales.

Retrouvez l’exposition Post Tourism à La Nombreuse du 24 janvier au 23 février 2025. 

NL Als onderdeel van de negende editie van het PhotoBrussels Festival is Ada Zielinska uitgenodigd door La Nombreuse om haar serie Post Tourism te presenteren.

Sinds 2018 speelt de kunstenares met het idee van toerisme van morgen, waarbij ze reist en klimatologische rampen verkent om schoonheid te ontdekken in deze desolate landschappen. Van bosbranden in Californië tot de grote overstromingen in Venetië in 2019 en de uitbarsting van een vulkaan in IJsland, Ada Zielińska bevredigt haar nieuwsgierigheid naar destructie – het leidmotief aan de basis van haar artistieke praktijk. Ada stelt vragen over de menselijke neiging om in duisternis te verzinken. Het is een vorm van voyeurisme bij rampen die vrij gebruikelijk is in onze westerse samenlevingen.

Bezoek de tentoonstelling Post Tourism bij La Nombreuse van 24 januari tot 23 februari 2025.

La Nombreuse
Rue du Fort 42
1060 Brussels

https://www.instagram.com/lanombreuse/?hl=fr
Open: Everyday from January 24th to February 2nd - 2pm - 7pm
Saturday & Sunday 2pm-7pm

Moments In Time Past
Raw emotions of the 1960s and ‘70s

Louis Robinson von Beckhoff

EN At seventy-six, Beckhoff, a self-taught photographer, has created a striking body of work filled with unfiltered, familiar emotion. After graduating from Philadelphia College of Textiles and Science in 1968, Beckhoff’s interest in people led him to learn photography on the streets of Philadelphia. In the mess caused by Hurricane Helene, which struck Florida in September 2024, much of the archival material of Louis Robinson von Beckhoff’s early work was damaged and scattered, including the original negatives of his iconic photographs. These portraits, which documented the raw emotions of the pivotal and tumultuous 1960s and 1970s, were thought to be lost forever. Fortunately, a restoration session is now planned to reorganize and preserve his images. His particularly sensitive works will be exhibited at the TinyGallery in Brussels. As a true amateur photographer, Beckhoff’s images are defined by a tangible connection between the photographer and his subjects. His preference for black-and-white photography, rooted in tradition, highlights the interplay of light and shadow, adding a striking sense of intimacy and meaning to his work. His spontaneous images have been showcased at the Nexus Gallery in New York, and he has been invited by Nikon to exhibit in Tokyo, Japan, as well as galleries in San Miguel de Allende, Mexico. More recently, Les Rencontres d’Arles in France invited him to feature in their annual photography festival.

FR À soixante-seize ans, Beckhoff, photographe autodidacte, a réalisé une œuvre remplie d’émotion familière et sans filtre. Après avoir obtenu son diplôme du Philadelphia College of Textiles and Science en 1968, l'intérêt de Beckhoff pour les gens l'a amené à apprendre la photographie sur le terrain dans les rues de Philadelphie. Dans le désordre causé par l'ouragan Hélène, qui a frappé la Floride en septembre 2024, une grande partie du matériel d'archives des premières œuvres de Louis Robinson von Beckhoff a été abimée et dispersée, y compris les négatifs originaux de ses photographies emblématiques. Ces portraits, qui documentaient les émotions brutes des années charnières et tumultueuses des années 1960 et 1970, pouvaient être considérées comme perdues à jamais. Heureusement, une session de restauration est aujourd'hui prévue pour réorganiser et préserver ses images. Ses œuvres particulièrement sensibles seront exposées à la TinyGallery à Bruxelles. En tant que véritable photographe amateur, les images de Beckhoff se caractérisent par une connexion tangible entre le photographe et ses sujets. Sa préférence pour la photographie en noir et blanc, ancrée dans la tradition, met en valeur le jeu de la lumière et du clair-obscur, ajoutant une couche frappante de proximité et de signification à son œuvre. Ses images spontannées ont été présentées à la Nexus Gallery à New York, il a été invité par Nikon à exposer à Tokyo, ainsi que dans des galeries à San Miguel de Allende, au Mexique. Plus récemment, Les Rencontres d'Arles en France lui ont proposé de figurer lors de leur festival.

NL Op zesenzeventigjarige leeftijd heeft Beckhoff, een autodidactische fotograaf, een indrukwekkend oeuvre gecreëerd, vol ongefilterde, vertrouwde emoties. Na zijn afstuderen aan het Philadelphia College of Textiles and Science in 1968, bracht zijn interesse in mensen hem ertoe fotografie te leren op de straten van Philadelphia. In de chaos veroorzaakt door orkaan Helene, die in september 2024 Florida trof, raakte een groot deel van het archiefmateriaal van Louis Robinson von Beckhoff's vroege werk beschadigd en verspreid, waaronder de originele negatieven van zijn iconische foto's. Deze portretten, die de rauwe emoties van de cruciale en turbulente jaren 1960 en 1970 vastlegden, werden als voor altijd verloren beschouwd. Gelukkig is er nu een restauratiesessie gepland om zijn beelden te reorganiseren en te behouden. Zijn bijzonder gevoelige werken zullen worden tentoongesteld in de TinyGallery in Brussel. Als echte amateurfotograaf worden Beckhoff's beelden gekenmerkt door een tastbare verbinding tussen de fotograaf en zijn onderwerpen. Zijn voorkeur voor zwart-witfotografie, geworteld in traditie, benadrukt het spel van licht en schaduw, wat zijn werk een opvallend gevoel van intimiteit en betekenis geeft. Zijn spontane beelden zijn tentoongesteld in de Nexus Gallery in New York, en hij is door Nikon uitgenodigd om te exposeren in Tokyo, Japan, evenals in galerieën in San Miguel de Allende, Mexico. Meer recentelijk heeft Les Rencontres d’Arles in Frankrijk hem uitgenodigd om deel te nemen aan hun jaarlijkse fotografie festival.

Tiny Gallery
Rue de la Cuve 26
1050 Bruxelles

https://tinygallery.photo/
Open: Wednesday to Sunday - 3pm - 6pm

Tex & co

EN Mathilde Hatzenberger Gallery, in partnership with the Peinture Fraîche bookstore, wishes, based on the work of Alan Tex, whom it has represented for many years, to explore the concept of raw photography. The exhibition will link Tex's work with photographers identified and classified as raw.

FR Mathilde Hatzenberger Gallery en partenariat avec la librairie Peinture fraîche souhaite, à partir de l’œuvre d’Alan Tex qu’elle défend depuis de nombreuses années, interroger la notion de photo brute. L’exposition mettra en rapport l’œuvre de Tex avec des photographes repérés et classés comme brut.

NL Galerij Mathilde Hatzenberger, in samenwerking met boekhandel Peinture Fraîche, wil, gebaseerd op het werk van Alan Tex dat ze al vele jaren vertegenwoordigt, de notie van ruwe fotografie onderzoeken. De tentoonstelling zal het werk van Tex in verband brengen met fotografen die geïdentificeerd en geclassificeerd zijn als ruwe fotografen.

Mathilde Hatzenberger Gallery
Peinture Fraiche
Rue Lesbroussart 9
1050 Bruxelles

https://www.mathildehatzenberger.eu/wordpress/
Open : Tuesday - Saturday - 2pm - 6pm

Ragnar Axelsson & Confluence

EN The Ragnar Axelsson exhibition, organized by M Art Project Space, presents a selection of works from Ragnar Axelsson’s photographic series and books on the Arctic region. Through striking black-and-white images, Ragnar Axelsson captures the fundamental human experience of nature at the edge of the habitable world, making visible the extraordinary relationships between the inhabitants of the Arctic and their extreme environment — relationships that are now deeply and complexly altered by unprecedented climate change. In parallel, M Art Project Space is also hosting the Confluence exhibition by Icelandic photographer Marta Margrét.

FR L’exposition Ragnar Axelsson, organisée par M Art Project Space, présente une sélection d’œuvres issues des séries photographiques et des livres de Ragnar Axelsson sur la région arctique. À travers des images saisissantes en noir et blanc, Ragnar Axelsson capture l’expérience humaine élémentaire de la nature aux confins du monde habitable, rendant visibles les relations extraordinaires entre les habitants de l’Arctique et leur environnement extrême — des relations qui sont aujourd’hui profondément et de manière complexe modifiées par les changements climatiques sans précédent. En parallèle, M Art Project Space accueille également l’exposition Confluence, de la photographe islandaise Marta Margrét.

NL De tentoonstelling van Ragnar Axelsson, georganiseerd door M Art Project Space, presenteert een selectie van werken uit de fotoseries en boeken van Ragnar Axelsson over de Arctische regio. Door middel van indrukwekkende zwart-witbeelden legt Ragnar Axelsson de fundamentele menselijke ervaring van de natuur vast aan de grenzen van de bewoonbare wereld, waarbij de buitengewone relaties tussen de bewoners van het Noordpoolgebied en hun extreme omgeving zichtbaar worden gemaakt — relaties die tegenwoordig diepgaand en op complexe wijze worden beïnvloed door ongekende klimaatveranderingen. Tegelijkertijd organiseert M Art Project Space ook de tentoonstelling Confluence, van de IJslandse fotografe Marta Margrét.

M Art Project Space
Rue Franz Merjay 200
1180 Brussels

https://www.martprojectspace.com/
Open : Saturday - Sunday - 1pm - 6pm
and by appointment

L’Humain, un point de vue

Pauline caplet

EN Contraste invites the participants of the workshop to discuss the theme "The Human, a Point of View" alongside Pauline Caplet, who will unveil her project "Suzanne" in connection with the creations of five students.

FR Contraste invite les participant.es de l’atelier à échanger sur le thème «L’Humain, un point de vue» aux côtés de Pauline Caplet, qui dévoilera son projet «Suzanne» en relation avec les créations de cinq élèves.

NL Contraste nodigt de deelnemers van de workshop uit om van gedachten te wisselen over het thema "De Mens, een Standpunt" samen met Pauline Caplet, die haar project "Suzanne" zal onthullen in verband met de creaties van vijf leerlingen.

Contraste
Rue général Capiaumont 45/47
1040 Brussels

https://www.photo-contraste.com/
Open: Saturday - Sunday - 2pm - 6pm

From My Home

Mark Steinmetz

EN "I built my house in Athens, Georgia (USA) in 2012, in the middle of a pecan grove. I got married shortly after, and in 2017, our daughter Amelia was born. In most of my works, I looked outward, towards America, and sometimes towards Europe, but recently I have stayed home, especially since the pandemic and since Amelia started school. There are many things I love to describe around the house: our daughter growing up; the deer, squirrels, groundhogs, and various birds that visit us from time to time. The windows let in sunlight, which illuminates still lifes of family life. Looking out into the yard, reflections bounce off the glass, simulating the effect of multiple exposures. The exhibition at the Box Gallery will also feature photos of my neighbors, just across the street from us, as well as a few scenes of other neighbors further down the street." - Mark Steinmetz, October 2024

FR «J’ai construit ma maison à Athens, en Géorgie (États-Unis) en 2012, au milieu d’un bosquet de pacaniers, je me suis marié peu de temps après, et en 2017, notre fille Amelia est née. Dans la plupart de mes œuvres, j’ai regardé vers l’extérieur, vers l’Amérique, et parfois vers l’Europe, mais récemment, je suis resté à la maison, surtout depuis la pandémie et depuis qu’Amelia a commencé l’école. Il y a beaucoup de choses que j’aime décrire autour de la maison : notre fille qui grandit ; les cerfs, écureuils, marmottes et divers oiseaux qui nous rendent visite de temps à autre. Les fenêtres laissent entrer le soleil, qui illumine des natures mortes de la vie de famille. En regardant vers la cour, les reflets rebondissent sur les vitres, simulant l’effet de multiples expositions. L’exposition à la Box Galerie présentera également des photos de mes voisins, justeen face de chez nous, ainsi que quelques scènes d’autres voisins plus bas dans la rue.» - Mark Steinmetz, Octobre 2024

NL "Ik bouwde mijn huis in Athens, Georgia (Verenigde Staten) in 2012, midden in een pecannotenbosje. Kort daarna ben ik getrouwd, en in 2017 werd onze dochter Amelia geboren. In het grootste deel van mijn werk keek ik naar buiten, naar Amerika, en soms naar Europa, maar de laatste tijd ben ik thuis gebleven, vooral sinds de pandemie en sinds Amelia naar school is gegaan. Er zijn veel dingen die ik graag beschrijf rond het huis: onze dochter die opgroeit; de herten, eekhoorns, bosmarmotten en verschillende vogels die ons van tijd tot tijd bezoeken. De ramen laten het zonlicht binnen, dat stillevens van het gezinsleven verlicht. Als je naar de tuin kijkt, weerkaatsen de reflecties op het glas, wat het effect van meerdere belichtingen nabootst. De tentoonstelling in de Box Galerie zal ook foto's tonen van mijn buren, recht tegenover ons huis, evenals enkele scènes van andere buren verderop in de straat." - Mark Steinmetz, oktober 2024

box galerie
Chaussée de Vleurgat 102
1050 Brussels

https://boxgalerie.be/
Open: Wednesday to Saturday - 2pm - 7pm

Los Angeles revisited

Hannah Darabi & Benoît Grimbert

EN Specifically designed for the "Entre deux portes" showcase, the photographic installation proposed by Hannah Darabi and Benoît Grimbert connects the projects they each carried out in Los Angeles and its surroundings over the past ten years: Soleil of Persian Square (2021), dedicated to the Iranian diaspora in Southern California, and Horse Latitudes (2023), focused on Jim Morrison. Despite the disparity of the cultural and historical contexts they reference, the landscapes that compose these two series are naturally meant to converse with one another; due to their perfect contemporaneity, "correspondences" are likely to emerge, occasionally making a statement. Through the urban elements they evoke, we can bet that new, deliberately spontaneous connections will also arise in their interaction with the streets of Brussels.

FR Spécialement conçue pour la vitrine d’Entre deux portes, l’installation photographique proposée par Hannah Darabi et Benoît Grimbert met en relation les projets qu’ils ont chacun menés à Los Angeles et ses alentours au cours des dix dernières années : Soleil of Persian Square (2021), consacré à la diaspora iranienne de Californie du Sud, et Horse Latitudes (2023), dédié à Jim Morrison. Par-delà la disparité des contextes culturels et historiques auxquels ils renvoient, les paysages qui composent ces deux séries ont naturellement vocation à dialoguer les uns avec les autres ; en vertu de leur parfaite contemporanéité, des « correspondances » sont susceptibles d’apparaître, le cas échéant de faire signe. Par les éléments urbains qu’ils convoquent, gageons qu’il pourra également s’en trouver de nouvelles – volontairement impromptus – dans le vis-à- vis à la rue bruxelloise

NL Speciaal ontworpen voor de etalage van "Entre deux portes", verbindt de fotografische installatie voorgesteld door Hannah Darabi en Benoît Grimbert de projecten die zij de afgelopen tien jaar in Los Angeles en omgeving hebben uitgevoerd: Soleil of Persian Square (2021), gewijd aan de Iraanse diaspora in Zuid-Californië, en Horse Latitudes (2023), gericht op Jim Morrison. Ondanks de verschillen in culturele en historische contexten waarnaar ze verwijzen, zijn de landschappen die deze twee series vormen van nature bedoeld om met elkaar in dialoog te treden; door hun perfecte eigentijdsheid kunnen er "correspondenties" ontstaan, die eventueel een teken kunnen geven. Door de stedelijke elementen die ze oproepen, kunnen er ook nieuwe, opzettelijk spontane verbindingen ontstaan in hun interactie met de straten van Brussel.

JAP - Entre deux portes
Rue de Namur 64
1000 Brussels

https://www.jap.be/
Open: Tuesday - Saturday 11am - 6pm

Lucien Hervé, de Paris à Jaipur

Lucien hervé

EN La Galerie La Forest Divonne presents an exceptional exhibition of signed prints by Lucien Hervé. From Paris to Chandigarh, these historical prints reveal the full originality of the gaze of this great artist. Lucien Hervé is one of the major figures in architectural photography. Born as Laszlo Elkan in 1910 in Hungary, Lucien Hervé arrived in Paris in 1929. It was in 1949 that Lucien Hervé met Le Corbusier, with whom he became the official photographer. The work and visionary eye of Lucien Hervé quickly attracted the interest of other architects such as Alvar Aalto, Marcel Breuer, Pier Luigi Nervi, Richard Neutra, Oscar Niemeyer, Jean Prouvé...

FR La Galerie La Forest Divonne présente une exposition exceptionnelle de tirages signés de Lucien Hervé. De Paris à Chandigarh, des tirages historiques qui révèlent toute l’originalité du regard de cet immense artiste. Lucien Hervé est une des figures majeures de la photographie d’architecture. De son vrai nom Laszlo Elkan, Lucien Hervé est né en 1910 en Hongrie et arrive à Paris en 1929. C’est en 1949 que Lucien Hervé fait la connaissance de Le Corbusier, dont il devient le photographe officiel. Le travail et l’oeil visionnaire de Lucien Hervé suscitent rapidement l’intérêt d’autres architectes comme Alvar Aalto, Marcel Breuer, Pier Luigi Nervi, Richard Neutra, Oscar Niemeyer, Jean Prouvé...

NL La Galerie La Forest Divonne presenteert een uitzonderlijke tentoonstelling van gesigneerde afdrukken van Lucien Hervé. Van Parijs tot Chandigarh onthullen deze historische afdrukken de volledige originaliteit van de blik van deze grote kunstenaar. Lucien Hervé is een van de belangrijkste figuren in de architectuurfotografie. Geboren als Laszlo Elkan in 1910 in Hongarije, arriveerde Lucien Hervé in 1929 in Parijs. In 1949 ontmoette Lucien Hervé Le Corbusier, met wie hij de officiële fotograaf werd. Het werk en de visionaire blik van Lucien Hervé wekten al snel de interesse van andere architecten zoals Alvar Aalto, Marcel Breuer, Pier Luigi Nervi, Richard Neutra, Oscar Niemeyer, Jean Prouvé...

Galerie La Forest Divonne
Avenue Louise 130
1000 Bruxelles

https://www.galerielaforestdivonne.com
Open: Tuesday to Saturday - 11pm - 7pm

Zones

Paulo Nazareth

EN Paulo Nazareth is a traveling artist who creates while walking. His work, which includes performances, videos, photographs, and sculptures, resembles a protean travel diary. Throughout the Americas and Africa, he follows migratory routes on foot or by bus, documenting social tensions and unearthing fragments of collective memory. He traverses the world like a nomad, aiming to produce traces that can lead to a work of art. In this exhibition, Nazareth's interdisciplinary and participatory work connects his life to his artistic production.

FR Paulo Nazareth est un artiste voyageur qui crée en marchant. Son travail, qui inclut des performances, vidéos, photographies et sculptures, ressemble à un journal de voyage protéiforme. À travers les Amériques et l’Afrique, il suit des routes migratoires à pied ou en bus, documente les tensions sociales et exhume des fragments de la mémoire collective. Il parcourt le monde comme un nomade, avec l’objectif de produire des traces pouvant aboutir à une œuvre d’art. Dans cette exposition, l’œuvre interdisciplinaire et participative de Nazareth relie sa vie à sa production artistique.

NL Paulo Nazareth is een reizende kunstenaar die creëert terwijl hij loopt. Zijn werk, dat optredens, video's, foto's en sculpturen omvat, lijkt op een veelzijdig reisdagboek. Door de Amerika's en Afrika volgt hij migratieroutes te voet of met de bus, documenteert hij sociale spanningen en haalt hij fragmenten van de collectieve herinnering naar boven. Hij doorkruist de wereld als een nomade, met als doel sporen te produceren die kunnen leiden tot een kunstwerk. In deze tentoonstelling verbindt Nazareths interdisciplinair en participatief werk zijn leven met zijn artistieke productie.

WIELS
Chaussée Van Volxem 354
1190 Brussels

https://www.wiels.org/fr
Open: Tuesday to Sunday - 11am - 6pm

The Subtle Gesture

Rami hara & Ugo woatzi  

EN To represent is to make something perceptible through an image. Rami Hara and Ugo Woatzi, with their figurative, colorful, or poetic images, question the expectations tied to masculinities and explore plural identities. By transposing their experiences into their photography practice, they produce representations that, rooted in a context and an era, play a role in the construction of self and others. In the Durag series, Rami Hara uses this symbolic accessory to question and redefine the representation of Black men. The durag is an object of stigmatization for some and a cultural emblem for others. For the photographer, it becomes a symbol of pride for Black youth. Ugo Woatzi’s works bring together socio-cultural realities and fiction. They stage multiple bodies—intimate and political bodies—to create queer narratives that, by blending personal and collective experiences, reinvent possibilities. The subtle gesture of artists who reveal intersectional, fluid, and evolving stories and identities.

FR Représenter, c’est rendre sensible au moyen d’une image. Rami Hara et Ugo Woatzi, avec leurs images figurées, colorées ou poétiques, questionnent les attentes liées aux masculinités et explorent les identités plurielles. En transposant leurs expériences dans leur pratique de la photographie, iels produisent des représentations qui, ancrées dans un contexte et une époque, jouent un rôle dans la construction de soi et des autres. Dans sa série Durag, Rami Hara utilise cet accessoire symbolique pour interroger et redéfinir la représentation des hommes noirs. Le durag est un objet de stigmatisation pour les un·es et un emblème culturel pour les autres. Le photographe en fait quant à lui un symbole de fierté pour la jeunesse noire. Les œuvres d’Ugo Woatzi font se rencontrer des réalités socio-culturelles et la fiction. Iel met en scène des corps multiples, des corps intimes et politiques pour créer des récits queer qui, en mêlant expériences personnelles et collectives, réinventent les possibilités. Le geste subtil d’artistes qui révèlent des histoires et des identités intersectionnelles, fluides et évolutives.

NL Representeren betekent iets zichtbaar maken door middel van een beeld. Rami Hara en Ugo Woatzi, met hun figuratieve, kleurrijke of poëtische beelden, stellen verwachtingen rondom mannelijkheid ter discussie en verkennen meervoudige identiteiten. Door hun ervaringen in hun fotografiepraktijk te verwerken, creëren ze representaties die, geworteld in een context en tijdperk, een rol spelen in de constructie van het zelf en de ander. In zijn serie Durag gebruikt Rami Hara dit symbolische accessoire om de representatie van zwarte mannen te bevragen en opnieuw te definiëren. De durag is voor sommigen een object van stigmatisering en voor anderen een cultureel embleem. Voor de fotograaf wordt het een symbool van trots voor de zwarte jeugd. De werken van Ugo Woatzi laten sociaal-culturele realiteiten en fictie samenkomen. Ze brengen meerdere lichamen in scène—intieme en politieke lichamen—om queer verhalen te creëren die, door persoonlijke en collectieve ervaringen te vermengen, nieuwe mogelijkheden uitvinden. Het subtiele gebaar van kunstenaars die intersectionele, vloeiende en evoluerende verhalen en identiteiten onthullen.

Centre culturel Jacques Franck
Chaussée de Waterloo 94
1060 Brussels

https://www.lejacquesfranck.be
Open: Tuesday to Friday - 11am - 6:30pm
Saturday to Sunday - 2pm - 6:30pm